از نبایدها در رانندگی : درخواست راه از پیاده

– از نبایدها در رانندگی : درخواست راه از پیاده

این هم نبایدِ دیگری است که راننده و سواره نسبت به پیاده باید مراعات کند. سواره از پیاده نخواهد که برای او راه بازکند و راه را برای سواره خلوت کند و به اصطلاح برای او جا باز کند تا سواره برود. و به عبارتی دیگر با درخواست خود، پیاده را کنار نراند تا میدان وخیابان را برای عبورخود خالی کند و پیاده را از استفاده از طریق محروم نماید.

امام صادق (ع) فرمود: مِنَ الجَورِ قَولُ الرّاکِبِ لِلماشی: ألطَّریقَ [1]

اینکه سواره به پیاده بگوید راه بازکن و مسیر را عوض کن، نوعی ظلم و ستم به شمار می‌آید.

کلمه “الطریق “اصطلاحی است که در عرف أعراب برای بازشدن راه بکار می‌گیرند و برای عبور خود از افراد می‌خواهند که کنار بروند. و روایت یاد شده این اقدام را از سوی سواره منع می‌کند مگر آنکه مقصود سواره با این کلمه آن باشد که بخواهد به پیاده آسیبی نرسد و این کلمه را به نوعی بعنوان هشدار و صیانت از آسیب و آزار بیان کند که در این صورت اشکال ندارد. چنانکه در فصل “بایدها ” بیان گردید.

[1] محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه ج8 ص337