اندیشه بنان

– به یاد نعمت خدا بودن در حال رانندگی

انسان آنگاه که سوار بر مرکب شد باید به یاد نعمت خدا بیفتد، فرقی نمی‌کند آن سواری حیوان باشد، کشتی باشد یا هواپیما باشد و یا خودرو. هرکدام که باشندنعمت خداوندهستندوانسان بایدآن­را متذکر

گردد و آن را نعمت خداوند بداند.

در قرآن می‌خوانیم: وَجَعَلَ لَکُم مِنَ الفُلکِ وَ الأنعامِ ما تَر کَبُونَ. [1]. خداوند متعال برای شما از کشتی و چهار پایان چیزی قرار داد که بر آن سوار می‌شوید.

آنگاه در آیه بعد ادامه داد: لِتَستَوُوا عَلی ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذَکَّرُوا نِعمَهَ رَبِّکُم إذا استَوَیتُم علَیهِ. تا بر پشت مرکب‌ها سوار شوید، آنگاه که سوار شدید، نعمت پروردگار خود را به یاد بیاورید، و این ذکر را تکرار کنید: ألحَمدُ لِلّهِ الَّذِی سَخَّرَلَنا هذا وَ ما کُنّا لَهُ مُقرِنینَ. [2]

به هر حال باید به یاد نعمت خداوند و به یاد خداوند بود و در واقع این خداوند متعال است که بواسطه این سواری، انسان را جابجا می‌کتد. حامل و جابجا کننده واقعی خداوند متعال است. لذا باید هنگام سواری و بهره گیری از مرکب به یاد خداوند متعال بود، هم شاکر بود و هم ذاکر.

پیامبر (ص) فرمودند: هرگاه سوار شتر شدید این ذکر را برزبان جاری

کنید ( سُبحانَ الَّذِی سَخَّرَلَنا هذا وَ ما کُنّا مُقرِنینَ ) بعد فرمودند: إمتَهِنُوهُنَّ لِأنفُسِکُم فَإنَّما یَحمِلُ اللهُ. [3] شتران را به خدمت خود بگیرید و دغدغه ضعف آنها را نداشته باشید چرا که خداوند متعال حامل واقعی است و در حقیقت اوست که جابجا می‌کند.

[1] زخرف آیه 12

[2] همان آیه 14

[3] محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه ج8 ص369