مفهوم عفت

مفهوم عفت
عفت یعنی خود داری ، خویشتن داری ، کنترل نفس ومهار شهوت. عفت یعنی قوه یی که انسان با آن بر شهوت حاکم می شود وبر هوس مسلط می گردد وتمایلات نفسانی را در اختیار می گیرد واز طغیان غرائز، شهوات ونفسانیت جلوگیری می کند .
امام امیرالمومنین (ع) فرمود:
اَلعَفافُ زَهادَهٌ . (غررالحکم ، ح35 )
عفت همان کنترل ، پرهیز وپارسایی است .
و یافرمود: اَلصَّبرُ عَن الشَّهوَهِ عِفَّهٌ . (غررالحکم ، ح1927 )
خود داری از شهوت عفت است . یعنی عفت آن است که شهوت مهار شود وطغیان آن کنترل گردد.
بنا براین انسان عفیف کسی است که بتواند بر شهوت خود ، برهوس خود وبر تمایلات نفسانی خویش مسلط شود وآنها را رام خود گرداند.
چنین قوه یی وچنین قدرتی وچنین عفتی گوهری است کم نظیر که هرکجا باشد ارزش انسان را بالا می برد وانسان را تا فرشته بل بالاتر از فرشته ارتقا می دهد .
امام علی (ع) فرمود : لَکادَالعَفیفُ اَن یَکُونَ مَلَکاً مِنَ المَلائِکَهِ . (نهج البلاغه ، حکمت 474 )
نزدیک است که عفیف فرشته یی از فرشتگان شود. یعنی انسان با نیروی عفت تا حریم فرشتگان پیش می رود.
خلاصه عفت روحیه و نیرویی است در انسان که او را از چیره شدن شهوت مصون می دارد و نخواهد گذاشت شهوت جنسی یا شهوت مالی و یا هر شهوت دیگر بر او مسلط شود.
انسان با داشتن روح عفت از نفوذ هر نوع معصیت ، گناه ، لغزش ، جرم، تخلف به ویژه لغزش از نوع شهوات جنسی و مالی جلوگیری نموده و همه جوارح و جوانح ،بلکه همه رفتار و گفتار ، مرام و منش ،خوی ، خُلقیات و فعلیات خود را از آسیب مصون می دارد.چه آسیب شخصیتی و چه آسیب دنیایی و چه آسیب آخرتی .
امام امیر المومنین () فرمود: اَلعَفافُ یَصُونُ النَّفسَ وَ یُنَزِّهُها عَنِ الدَّ نایا. (غرر الحکم،ح1989)
عفت وپاک منشی به نفس وجان انسان صیانت می بخشد وآن را از امور پست ودون شأن انسانیت پاک ومنزه می سازد.
عفت حقیقتا کردار ورفتار انسان را اصلاح ومرام ومنش او را منقح وتمیز می سازد ونخواهد گذاشت اعمال ورفتار او آلوده وچرکین شود. چه زیبا فرمود امیر المومنین (ع)که :
بِالعَفافِ تَزکُو الاَعمالُ .(غررالحکم ، ح7552 )
با عفت وروح پاک منشی ، اعمال ورفتار انسان تمیز وپاک می گردد.
ودر کلام کوتاهی ؛ حاصل ونتیجه عفت را صیانت می شمارد ومی فرماید:
ثَمَرَهُ العِفَّهِ الصِّیانَهُ . (غررالحکم ، ح 4593 )
نتیجه وبرایند عفت مصونیت جان از آسیبها است.