آرایشگری و کندن موی سفید

آرایشگری و کندن موی سفید

موی سر وصورت انسان در پایان جوانی و آغاز سالمندی کم کم و بتدریج سفید می شود ؛ به این ترتیب که  نخست ، یک تار مو  سفید می گردد سپس دومی و سومی و همین طور ادامه می یابد تا اینکه سفیدی  همه پهنای صورت را فرا می گیرد.

از انجا که انسان علاقمند به جوانی وشادابی است ، آنگاه که برای اولین بار یک تار سفید در صورت خود مشاهده می کند ، بر آن می شود که آن را بردارد وحس می کند که آن مهمان نا خوانده ای است که بی جهت به این حریم وارد شده و باید برود ؛ از این رو به سرعت نسبت به حذف آن  اقدام می کند و گویا یک خال سفید را پیک ورود پیری تلقی نموده و نسبت به آن نا خوشایندی نشان می دهد وچنین تصور می کند که پیری -که از مظاهر سستی و ناتوانی و احیانا نزدیک شدن به مرگ است – نباید ورود می یافت و از این رو ، برآن می شود تا از آن فرار کند و تلاش می کند تا آن تار موی سفید را بردارد تا به خیال خود ، پیری را از خود دور کند ؛ در حالی که چنین نیست واین یک تخیل است وپیری با بر داشتن موهای سفید به تاخیر نمی افتد و برداشتن چند تار موی سفید ، مشکلی را حل نخواهد کرد.

با این وجود ، برداشتن موهای سفید از سر وصورت ، به لحاظ شرعی مذموم  نبوده بلکه  جایز وروا است اما کندن آن مکروه است ؛ پس اگرموهای سفید توسط قیچی یا هر ابزار تمیز دیگری قطع گردد وچیده شود ، منعی ندارد  اما کندن آنها  ناپسند ومکروه است.

امام صادق (ع) فرمود: لابَأسَ بِجَزّّ الشَّمَطِ وَ نَتفِهِ وَجَزُّهُ اَحَبُّ اِلَیَّ مِن نَتفِهِ ؛ [1]

چیدن موی سفید – چه از طریق قطع وچه ازطریق کندن اشکال ندارد اما  قطع آن پیش من از کندن آن ، محبوب تر است.

ونیز آن امام بزرگوار فرمود: اِنَّ اَمیرَ المُومِنینَ (ع) کانَ لایَری بِجَزِّ الشَّیبِ بَأساً وَیَکرَهُ نَتفَهُ ؛[2]

امیرالمومنین (ع) چنین بود که قطع خال موی سفید از صورت را ایراد نمی گرفت اما کندن آن را مکروه می شمرد.

پیامبر(ص)  هم می فرمود: اَلشَّیبُ نُورٌ فَلا تَنتِفُوهُ ؛ [3] موی سفید نور است ؛ پس آن را نکنید.

حاصل سخن آنکه ، پیدایش موی سفید در صورت ، یک نوع نور و وقار است واگر چه  چیدن آن با  شی ای تمیز بدون اشکال است اما کندن آن مکروه و ناخوشایند است.

در سیره حضرت ابراهیم(ع) آمده است که آن حضرت روزی درصورت خود یک خال موی سفید دید  وبا دیدن آن شکر خدا را به جای آورد و فرمود: اَلحَمدُلِلّهِ الَّذی بَلَغَنی هذَا المَبلَغَ وَلَم اَعصِهِ شَیئاً ؛ [4]

خدا را شکرکه تا امروز -که یک خال موی سفید در صورتم مشاهده می کنم – عمری برمن گذشت و من هنوز خدا را حتی یک بار هم معصیت نکردم.

پس دیدن موی سفید در صورت نه تنها غم انگیز وحزن آور نیست  بلکه با توجه به اینکه آن خال موی سفید نور است ، باید شکر خدا را  نیز به جهت حضور آن ورسیدن به نعمت پیری  به جا آورد .

[1]  –  همان ، ص432

[2] –  همان

[3] – همان

[4] – همان