آشپزی و احتکار
اگر چه مسئله احتکار در مورد غذا کمتر مصداق دارد و اصولا احتکار در محدوده ارزاق خام و قبل از پخته شدن است؛ ام بی مصداق نیست؛ چرا که می شود ارزاق خشک و خام را ذخیره کرد و می توان در انبار مدت ها نگه داشت واحتکار نمود.
امروزه غذاهای مدت دار را تولید می کنند و مدتها آن را نگه می دارند. آشپزخانه های بزرگ و شرکت های بزرگ مربوطه جهت گران شدن غذا آن را ذخیره می کنند و مدتهای طولانی آن را نگه می دارند و با قصد گران فروختن دست به احتکار بزنند .
پیامبر (ص) فرمودند :
لا یَحتَکِرُ الطَّعامَ اِلّا خاطِی[1]
(آنکس که غذا و ما یحتاج مردم را احتکار کند اشتباه می کند)
چرا که محتکر به امید گران شدن و اضافه شدن قیمت این کار را می کند و تصور می کند اگر ارزاق و غذا را احتکار کند ، در آمد کلان کسب می کند و وضع مالی او رشد می کند در حالیکه چنین نیست و انسان با احتکار نمی تواند اقتصاد و معیشت خود را رونق دهد .
امام علی (ع) فرمودند:
اَلاِحتِکارُ داعِیَةُ الحِرمانِ[2]
(احتکار موجب حرمان و محرومیت است)
یعنی احتکار بجای اینکه رونق و رشد بیاورد حرمان و کاستی می آورد چنانکه آن حضرت در عبارت دیگر فرمودند:
اَلإحتِکارُ رَذیلَةٌ[3]
(احتکار پستی است)
یعنی احتکارنهتنهااوج وارتقاء نمیآوردبلکه حضیض وپستیمیآورد.
حاصل آنکه سیستم آشپزی و همه آنهایی که از طریق آشپزی کاسبی می کنند و با ارزاق؛ طعام و غذای مردم سرو کار دارند باید مواظب باشندتا با آسیب احتکار مواجه نشوند به ویژه آنهاییکه شرکتهای بزرگ تولید مواد غذایی دارند و آشپزخانه های بزرگ در اختیار دارند و طیف وسیعی از اغذیه مردم را تامین می کنند دچار این اشتباه نشوند و خود را آلوده به احتکار نکنند.
[1] – الطوسی، ابوجعفر محمد بن الحسن، تهذیب الاحکام، ج8 ، ص159
[2] – التمیمی الامدی، عبدالواحد، غررالحکم ، حدیث 8201
[3] – همان ، حدیث 8200
