تماشای مظاهر طبیعت در فضای مجازی

 تماشای مظاهر طبیعت در فضای مجازی

از جمله چیزهایی که در دین به انجام آن سفارش شده است ، تماشای طبیعت است ؛ تا از طریق تماشا علاوه بر کسب لذت و آرامش و پی بردن به عظمت خلقت و شگفتیهای آفرینش ، هم عبرت و پندی برای زندگی  باشد و هم به شکر خداوند متعال  منتهی گردد.  فرقی نمی کند که این تماشا در فضای حقیقی صورت پذیرد و یا در فضای مجازی .

قرآن می فرماید : ” فَانظُرُوا اِلی آثارِ رَحمَةِ اللهِ“ ؛ [1]  به آثار رحمت پروردگار نگاه کنید .

بله ؛ پهنه طبیعت  نظیر دریاها، کوهها ، سبزه ها ، دره ها ، چشمه ها ، جنگلها ، حیوانات ، آبزیان ، خاکزیان وغیره همه از آثار رحمت پروردگار است که تماشای آن ، دیدگان را بینا ، دلها را زنده و عقول را شگفت زده می کند .

و در جای دیگر فرمود : ” قُلِ انظُرُوا ما ذا فِی السَّمواتِ وَ الاَرضِ“ ؛[2]   بگو نگاه کنید چه چیزی در آسمانها و زمین است .

کتاب شریف “تفسیرنمونه ” ذیل این آیه می فرماید :

” این همه ستارگان درخشان و کرات مختلف آسمانی که هر کدام در مدار خود در گردشند ، این منظومه های بزرگ و این کهکشانهای غول پیکر و این نظام دقیقی که بر سراسر آنها حکم فرماست ، همچنین ، این کره زمین با تمام عجایب و اسرارش و این همه موجودات زنده متنوع و گوناگونش ، درست در ساختمان همه اینها بنگرید و با مطالعه آنها به مبداء جهان هستی آشنا و نزدیکتر شوید . “[3]

در روایات هم بر تماشای این مناظر و امثال آن نظیر نگاه به سبزه ، آب جاری ، صورت زیبا ، کعبه ، دریا ، صفحه قرآن ، چهره برادر دینی ، صورت والدین ، پیشوایان معصوم و عالمان دینی تاکید شده است .[4]

خلاصه سخن آنکه ، مشاهده و تماشای مظاهر طبیعت آسمانی و زمین و انواع جنبندگان ، امری مباح ، پسندیده و مورد تاکید و گاه لازم است و فرقی نمی کند که در فضای حقیقی باشد یا در فضای مجازی و فرقی نمی کند برای عبرت باشد یا برای پی بردن به عظمت خالق قادر متعال و یا برای کسب لذت و آرامش روح .

باید دانست که درکنار هر گلی خاری وجود دارد  و با هر سودی زیان هم متصور است و در مقابل هر حقی باطلی هم وجود دارد و درکنار هر خیری شری هم قابل تصور است  . پس انسان باید مواظب باشد تا دچار زیان و باطل و شر نگردد ؛ هر چند که چشم انسان که مجاز است تا به همه مظاهر طبیعت بنگرد و از آنها لذت ببرد اما  باید توجه شود که درکنار همه این لذت ها وبهره مندی ها  خطرات و آسیبهایی هم وجود دارد که  باید از آن  حذر نمود ؛ چرا که شیطان حتی از چشم انسان – این نعمت بزرگ خدادادی –  نیز به نفع خود استفاده نموده وآن را کمین گاه خود قرار می دهد و انسان را از همین زاویه دچار آسیب می کند .

امام علی (ع) می فرمایند :” اَلعُیُونُ مَصائِدُ الشَّیطانِ” ؛ [5]  چشم ها کمینگاه های شیطانند .

بر این اساس باید مواظب بود و چشم خود را به طورمطلق آزاد نگذاشت بلکه در همه جا از جمله فضای مجازی آن را کنترل کرد .

امام علی (ع) می فرمایند : ” مَن اَطلَقَ طَرفَهُ کَثُرَاَسَفُهُ” ؛[6]  . هر کس چشم خود را یله و آزاد گذاشت ، تأسّف و اندوهش زیاد شد .

چشم در همه جا باید تحت کنترل و إشراف باشد ، به ویژه  در محیط های خطرناک که دارای نکات تحریک کننده ای است که توجه به آن جز زیان وحسرت چیزی برجای نخواهد گذاشت . نکته مهم دراین میان آن است که در تماشای هر قسمت از مظاهر طبیعت که مقرون به شگفت ، زیبایی ، عظمت و شکوه خالق متعال است ، باید شکر خدارا به جای آورده و زبان به ترنم الحمد لله گشود و در اوج تحسین ، این جمله را تکرار نمود که : ”  تَبارَکَ اللهُ اَحسَنُ الخالِقینَ “. [7]

[1]  –  روم : 50

[2]  –  یونس : 101

[3]  –  تفسیر نمونه ، ج 8 ، ص 393

[4]  –  آثار الصادقین ، ج 23 ، ص 303 ، احادیث 1، 3 ، 4 ، 8 ،10

[5]  –    میزان الحکمه ، ج 3 ، ص 6314

[6]  –    غررالحکم ، حدیث 9124

[7]  –  مومنون : 14