وا نداشتن کودک به نافرمانی

– وا نداشتن کودک به نافرمانی

اسلام فرزندان را به تکریم والدین و حفظ حرمت شان و نیز اطاعت ازآنهادستور داد و بر این دستور هم تأکید اکید نمود. لذا فرزندان مجاز نیستند نسبت به والدین هتک حرمت کنند و در برابر امرشان عصیان نمایند و از دستورشان تخلف و تمرد کنند. بلکه موظفندبرابرامرونهی شان مطیع باشند، اطاعت کنند و آن را اجراء نمایند.

اسلام هم چنانکه به فرزندان دستور اطاعت می‌دهد از والدین هم می‌خواهد که کاری نکنند تا آنها نتوانند اطاعت کنند و مجبور به معصیت و نافرمانی شوند.

لذا به موازات دستور فرزندان به نیکی والدین از والدین هم خواست تاآنان را در نیکی به خودکمک کنند.

پیامبر(ص) فرمودند: رَحِمَ اللهُ مَن أعانَ وَلَدَهُ عَلی بِرِّهِ قالَ قُلتُ کَیفَ یُعینُهُ عَلی بِرِّهِ؟ قالَ یَقبَلُ مَیسُورَهُ وَ یَتَجاوَزُ عَن مَعسُورِهِ وَلایُرهِقُهُ وَلایَخرُقُ ^[1].

رحمت خداوند بر کسی که فرزندش را به نیکی خود (نیکی به پدر) مدد کند. عرض کردم چگونه؟

فرمود: کم او را می‌پذیرد و ازدستور کار سخت به او (که انجام آن بر او سخت است) صرفنظر می‌کند و او را بخاطر تحمیل کار سخت به نافرمانی وا نمی دارد و نسبت ناروا (سفاهت) هم نمی دهد.

در جای دیگر آنگاه که وظائف پدر نسبت به فرزندان را بر می‌شمارد از جمله وظایف همین را بر می‌شمارد و می‌فرماید آنها را به نافرمانی وا ندارد.

فرمود:  لَعَنَ اللهُ والِدَینِ حَمَلا وَلَدَهُما عَلی عُقُوقِهِما. ^[2]

خداوند پدر و مادری که بچه‌هایشان را به نافرمانی وا دارند لعنت نمود.

حاصل آنکه والدین فرزندان خود را در نیکی به خود مدد کنند و از واداشتن آنها به چیزی که موجب نافرمانی شان شود بر حذر شوند.

[1]ابوجعفرمحمدابن یعقوب الکلینی، اصول کافی، ج6 ص50

[2]محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه ج5ص115 و آثار الصادقین ج27 ص216