پرهیز از بد رفتاری با فاطمه(س)

پرهیز از بد رفتاری با فاطمه(س)

• پرهیز از دشمنی
  پیامبر اکرم (ص) فرمود:

یا فَاطِمَةُ ! لَوْ اَنَّ کُلَّ نَبِیٍّ بَعَثَهُ اللَّهُ وَکُلَّ مَلَکٍ قَرّبهُ شَفَعُوا فی کلّ مُبْغِضٍ لَکَ غَاصِبٍ لَکِ مَا أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ أَبَداً.

ای فاطمه! اگر تمام پیامبرانی که خدا برانگیخته و تمام فرشتگانی که مقرب درگاه خود گردانده است، برای هر کینه توزی که حق تو را غصب نموده است، شفاعت کنند، هرگز خدا او را از آتش [دوزخ] خارج نمی سازد.

( بحارالانوار، ج 76، ص 354)

بغض و کینه که از امور باطنی است آن قدر قبیح، زشت و شفاعت ناپذیر است که اگر همین بغض از درون به برون راه پیدا کند و از دل به جوارح و اعضا انتقال یابد و هویت خارجی پیدا کند و به دشمنی عملی تبدیل گردد، به مراتب زشت تر، قبیح تر و نابخشوده تر خواهد شد. اگر هم این بغض که یک عمل قلبی است تبدیل شود به بدزبانی، بدرفتاری، بد مرامی و تبدیل شود به ایذاء، آزار و آسیب رسانی و تبدیل شود به ضربات جسمی و روحی، جرم نابخشودنی و گناه شفاعت ناپذیر خواهد شد.

از این روست که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بغض به حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را به ویژه آنگاه که این بغض صورت عملی به خود پیدا کند، شفاعت ناپذیر دانسته و حجم جرم و گناه آن را بسیار شدید و سنگین قلمداد نمود.

• پرهیز از ظلم

پیامبر اکرم (ص) یا فَاطِمَةُ ! لَوْ اَنَّ کُلَّ نَبِیٍّ بَعَثَهُ اللَّهُ وَکُلَّ مَلَکٍ قَرّبهُ شَفَعُوا فی کلّ مُبْغِضٍ لَکَ غَاصِبٍ لَکِ مَا أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ أَبَداً.فرمود:

مَلْعُونٌ مَلْعُونُ مَنْ یَظلِمُ بَعدی فَاطِمَةَ اِبنَتی وَ یَغصِبُها حَقَّهَا وَ یَقتُلُها.

مورد نفرین است، مورد نفرین است هر کس پس از من به فاطمه (علیها السلام) دخترم ستم کند و حقش را غصب نماید و او را بکشد.       (بحار الانوار، ج 73، ص 354)

پیامبر (ص) فرمود:

حُرِّمَتِ الجَنَّهُ عَلی مَن ظَلَمَ اَهلَ بَیتی وَ آذانی فی عِترَتی وَ مَنِ اصطَنَعَ صَنیعَهً اِلی اَحَدٍ مِن وُلدِ عَبدِ المُطَّلِبِ وَ لَم یُجازِهِ عَلَیها فَانَا اُجازیهِ عَلَیها غَداً اِذا لَقِیَنی یَومَ القِیامَهِ. 

بهشت حرام است بر کسیکه به اهل بیتم (ع) ستم کند و با آزردن عترتم مرا بیازارد و هر کس برای احدی از فرزندان عبد المطلب (ع) کار نیکی انجام دهد و پاداش نگرفته باشد فردای قیامت هنگامی که مرا دیدار می کند پاداش او را من می دهم.      ( فضائل الخمسه ، ج 2 ،ص 85)

ظلم در همه جا و به همه کس بد است، اما ظلم به افراد مقدس و پاک بدتر است به ویژه عناصر پاکی که در تشکیلات الهی و شبکه وحی قرار دارند که ظلم به آنها نوعی ظلم به خدا و ظلم به پیامبر و ظلم به مومنین به شمار آید.

ظلم به حضرت فاطمه (سلام الله علیها) از این قبیل است؛ یعنی ظلم به آن حضرت فقط ظلم به شخص نیست بلکه ظلم به یک جریان و سیستم حق و ظلم به خدا و رسول است از این رو است که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) جرم آن را شدید می شمارد و کیفر آن را هم سخت نشان می‌دهد. و لعنت خدا در مقابل این جرم را تکرار می‌کند هر کیفر این ظلمی را لعنت خدا که همان عذاب شدید الهی باشد بر می شمارد. در این حدیث ملاحظه می شود که غصب حق آن بزرگوار را در ردیف ظلم به حساب می آورد.