مشاوره و علم

مشاوره و علم
علم در هر کاری چراغ راه آدم است. آدم جاهل مثل آدمی است که در تاریکی محض حرکت می کند وانسانی که در تاریکی محض حرکت می کند قطعا به مقصد نمی رسد .
به ویژه اگر به خواهد دیگری را هم راهنمایی کند که در این صورت هم خود وهم دیگری را به چاه خواهد انداخت .
کجا می شود کوری عصاکش کور دگر شود؟ مشاور نادان به جای راه به چاه می برد و به جای سود، زیان می رساند وبه جای پیشرفت باعث پسرفت می گردد وبه جای هدایت ، ضلالت وگمراهی نصیب آدم می کند حتی اگر خیر خواه باشد.
پس مشاور باید آگاه وعالم به صورت مسئله ومشکلات آن وچگونگی برون رفت از آن مشکلات باشد .
امام امیر المومنین (ع ) فرمود:
خَیرُمَن شاوَرتَ ذَوُوا النُّهی وَالعِلمِ وَ اُولُوا التَّجارُبِ وَالحَزمِ . (غررالحکم ، ح4990 )
بهترین کسانی که می توانی با آنها مشورت کنی کسانی هستند که صاحب عقل وعلم وبرخوردار از تجربه وعاقبت اندیشی باشند .
ودر سخن دیگرفرمود: حَقٌّ عَلَی العاقِلِ اَن یُضیفَ اِلی رَأیِهِ رَأی َالعُقَلاءِ وَ یَضُمَّ اِلی عِلمِهِ عُلُومَ الحُکَماءِ (غررالحکم ، ح4920 )
برعاقل سزاوار است که رأی ونظر عقلاء را به رأی خود بیافزاید وعلم حکیمان را به علم خود ضمیمه نماید.
وهمچنین فرمودند: مُشاوَرَهُ الجاهِلِ المُشفِقِ خَطَرٌ. (غررالحکم ،ج6،ص146،ح10088)
مشورت با جاهل مهربان وخیر خواه خطرناک و پرآفت است.
یعنی انسان جاهل هرچند ممکن است خیرخواه ، مهربان ودلسوز باشد اما چون نادان است نمی تواند به کار درست ومفید ومؤثر راهنمایی کند بل چه بسا بجای سود رساندن زیان برساند وبجای رشد باعث افت شود وموجب خسارت وهلاکت گردد.
واین نیاز به توضیح زیاد ندارد ؛ چون کسی که خود نمی داند چطور می تواند به دیگری یاد دهد . آری ” ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش.”
لقمان به پسرش فرمود :
پسرم ! در کارت با دانشمندان مشورت کن. (حکمتنامه لقمان ، ص107 )