اندیشه بنان

آرایشگری و سبیل و شارب

موی پشت لب بالا را “سبیل” یا  “شارب” گویند . هر چند برخی معتقدند که مجموعه موی روئیده روی لب بالا را “سبیل” ومویی که روی لب می ریزد و احیانا به لب پائین می رسد را “شارب” گویند به هر حال به مجموعه موهای بالای لب سبیل یا شارب گویند؛ خواه بر لبه لب بریزد یا نریزد. [1]

داشتن سبیل چه به صورت  بلند وچه به صورت کوتاه حرام نیست اما مکروه ونا خوشایند است و سفارش شده است که موی سیبیل را تا حد ممکن کوتاه کنید ؛ به ویژه مویی که بر لبه لب بالا می ریزد و آن را می پوشاند.

در روایت آمده است که چیدن موی سبیل از سنت پیامبر(ص) واز شیوه های رفتار معصومین(ع) است.

نقل است که “علی ابن جعفر” از برادر بزرگوارشان – حضرت ابوالحسن امام کاظم (ع)_ در خصوص چیدن موی سبیل پرسیدند که آیا این جزء سنت پیامبر(ص) است یا نه ؛ وایشان فرمودند : بله . [2]

پیامبر (ص) فرمودند:  مِنَ السُّنُّةِ اَن تَأخُذَ مِنَ الشّارِبِ حَتّی یَبلُغَ الإطارَ ؛ [3]

گرفتن شارب وچیدن سبیل تا حدی که به إطار ( سرخی لب ) برسد، از سنت و رویه حسنه است

و همچنین ، فرمودند: لایُطَوِّلَنَّ اَحَدُ کُم شارِبَهُ فَاِنَّ الشَّیطانَ یَتَّخِذُهُ مَخبَأً یَستَتِرُ بِهِ .[4]

هیچ یک از شما سبیل خود را بلند نکند ؛ چرا که شیطان در لای آن پنهان می شود .

نقل است که در محضر امام صادق (ع) بحث چیدن سبیل و شارب مطرح شد وآن حضرت فرمودند: نُشرَةٌ وَ هُوَ مِنَ السُّنَّةِ ؛ [5]

چیدن سبیل ، مایه شادابی است و همچنین ، از سنت است.

از قول “عبدالله عثمان” روایت شده است که وی  امام صادق (ع)را در حالی دید که چنان موی سبیل خود را چید که حتی به پوست پشت لب رساند . [6]

همچنین ، آمده است که امام صادق (ع) چیدن موی سبیل را از شریعت و آئین حضرت ابراهیم (ع) بر می شمرد[7]

براین اساس ، می توان نتیجه گرفت که بلند نمودن سبیل بلند  اگر چه حرام نیست اما مکروه وناخوشایند است ؛ درحالی که چیدن آن جزء سنت پیامبر(ص) وسیره معصومین (ع) و مایه شادابی است وچنانکه درذیل عنوان ” تراش” گفته شد ، مسلمان با چیدن سبیل و ابقا واصلاح ریش ، سیمایی نیکو و مستقل ازخویش به معرض دید گذارده واز تشبه به بیگانگان به ویژه یهود و مجوس دورمی گردد.

[1] – فرهنگ جامع نوین ، ذیل واژه شارب

[2] –   همان ،  ص421

[3] –  همان

[4]

[5] –  همان  ،ص421

[6] –  همان ، ص 422

[7] – همان