10-ابوالفضل العباس (ع) و وفاداری به اباعبدالله (ع)
وفاداری به برادر ومولا وامام خود ، خود برجستگی دیگری است که در زندگی قمر بنی هاشم (ع)خود نمایی می کند . وفا یعنی تا آخر بودن ، رفیق نیمه راه نبودن ودر اوج سختی طرف را تنها نگذاشتن .
این وفا درجریان “امان نامه” دیده می شود که امان خود را بر نا امنی حضرت ترجیح نداد یعنی اگر امنیت هست برای هردو باشد واگرنیست برای هیچکدام نباشد .
عَلَم را تا آخر نگه داشت به همه جای علم تیر اصابت کرد مگر قبضه آن که این نشان می دهد علم تا آخرین لحظه در دست بود وبه هیچ وجه آن را رها نکرد تا علم بر فراض بماند .یزید علیه اللعنه این وفا را تحسین می کند .
از مصادیق وفا این بود که وارد شریعه شد اما آب نیاشامید چون ابا عبدالله (ع)تشنه بود . با آنکه می توا نست آب بیاشامد اما نیاشامید وخطاب به خودش فرمود:
یانَفسُ بَعدَ الحُسَینِ هُونی وَ بَعدَهُ لاکُنتِ اَن تَکُونی اِنَّ الحُسَینَ وارِدَ المَعینِ وَ تَشرَبینَ بارِدَ المَعینِ وَ اللهِ ماهذا فِعالُ دینی .
عباس ! زندگی پس از حسین (ع) خواری است وهرگز مباد که پس از او بخواهی بمانی. حسین (ع) در حال جنگ است وشما بخواهی آب سرد وگوارا بنوشی قسم به خدا که این مرام من نیست .
شب عاشورا حضرت بیعت خود را از همه برداشت وهمه را از بیعت خود آزاد نمود و فرمود همه بروید وحتی از شما در قیامت شکایت نخواهم نمود .
ناگهان قمر بنی هاشم بلند شد وعرض کرد : لا اَرانَا اللهُ ذالِکَ اَبَداً. خداوند هرگز چنین روزی را نیاورد که شما را رهاکنیم وبرویم . به کجابرویم؟ وروزقیامت چه جوابی بدهیم؟
دست راست وچپ قطع شد تیر به مشک خورد وعمود به سر فرود آمد اما همچنان به مقاومت واستقامت ادامه داد .
خلاصه همه این مصادیق وامثال آن دال بر آن است که قمر بنی هاشم به حضرت وفادار است آن هم وفایی بی نظیر وبی بدیل.
