بهترین دوست

• بهترین دوست

ممکن است گفته شود بهترین دوست آن است که به تو کمک کند  ودر وقت تنگدستی دست ترا بگیرد  ویا وقتی گره در کار تو افتاده  گرهگشایی کند ویا کسی که به تو سودی رساند ویا از زیان مهمی که ممکن است به تو برسد جلوگیری نماید  ودهها ازاین مقوله که هرکدام به نوبه خود درست وقابل توجه اند .

اما از همه اینها مهمتر آن است که گفته شود: دوست خوب کسی است که بدیهایی که از سوی شما به او شده فراموش کند وخوبیهایی که شما به او داشتی را بر زبان آورد.

و به عبارتی بهترین دوست آن است که بدیهای ترا ندید بگیرد وهمواره به یادخوبیهای تو باشد .

واین خیلی مهم است که انسان از نظر روحی وکمالات معنوی بجایی برسد که نسبت به بندگان خدا نگاه کریمانه داشته باشد وبا بزرگی وبزرگواری برخورد کند تا جایی که از همه بدیهای او چشمپوشی کند  ونه تنها  بدی را به زبان نمی آورد بل خوبیهای او را احصاء می کند وبرای دیگران  بر می شمارد وکمالات  او را در میان مردم شایع می سازد .

امام عسکری (ع) در همین رابطه فرمود:

خَیرُ اِخوانِکَ مَن نَسِیَ ذَنبَکَ  وَ ذَکَرَ اِحسانَکَ اِلَیهِ  …    ( بحار الانوار، ج78 ،ص379 )

بهترین برادر دینی کسی است که بدیهای تو وگناهان تو نسبت به خودش را فراموش کند وخوبیهایی که نسبت به او انجام دادی را باز گو نماید.

واین خصلت خیلی ارزشمند است  واین از صفات الهی  واز کمالات انسانی  واز اخلاق کریمه  واز نعمتهای بزرگی است که نصیب هرکس نمی شود و این یک معیار متعالی برای دوست و برادر دینی است .

پس بهترین دوست آن است که :   “بدیهای شما به او را فراموش کند ونیکیهایت به وی را به یاد آورد.”