
4- تعلیم پرستش خدا در تربیت فرزند
پرستش خداوند متعال نکته دیگری است که در تربیت کودک باید دائم مد نظر باشد .
خداوند متعال هم قدرتمند است وهم مهربان و هم انسان را بیش از والدینش دوست می دارد . ارتباط با خدا در حقیقت ارتباط با مرکز قدرت است وارتباط با کسی است که بی گمان هر کس با او مرتبط شود رشد خواهد یافت وزندگی او شکوفا شده وسعادت دنیا وآخرت او تامین وتضمین می گردد .
پس اگر در همان آغاز زندگی کودک به نحوی با خدا مرتبط شود وخداوند در دل او بزرگ شود ودر امور او دخیل گردد تا جایی که کودک خدا را بهتر بشناسد ودر صدد ارتباط با خدا بر آید و روابط خود با خدا را محکم کند وبا خدا پیوند بخورد سعادت کودک تأمین وتضمین گردیده است پس این هم اگر ازطریق مناسب واز جمله طریق شعر وعاطفه واحساس ومهر به فرزند منتقل شود بی گمان در کودک نهادینه وماندگار خواهد شد .
زهرای اطهر (س) به این موضوع کاملا واقف است وفرزند را در این مسیر قرار داده وموضوع عبادت وعبودیت را برایش عنوان می کند ومی فرماید : وَاعبُد اِلهاً ذَالمِنَنِ . ( بحارالانوار ، ج43 ، ص286 ، ح51 )
فرزندم خدای صاحب نعمت ها را پرستش کن ودر مسیر عبودیت او قرار گیر .
حضرت زهرا (س) در میان انواع روابط انسان با خدا روی عبادت وعبودیت انگشت می گذارد و کودک را به عبادت مانوس می نماید چرا که عبادت اگر باشد سایر روابط نظیر اطاعت خداوند ، رضایت خداوند ، تکریم خداوند ، تفویض الی الله و … هم خواهد بود .