تمنای فاطمه(س) و اجابت خداوند

• تمنای فاطمه(س) و اجابت خداوند

خداوند متعال خطاب به حضرت فاطمه (س) فرمود:

یَا فَاطِمَهُ ! سَلِینِی أُعْطِکِ وَ تَمَنِّی عَلَیَّ أُرْضِکِ فَتَقُولُ إِلَهِی أَنْتَ الْمُنَی وَ فَوْقَ الْمُنَی أَسْأَلُکَ أَنْ لَا تُعَذِّبَ مُحِبِّی وَ مُحِبَّ عِتْرَتِی بِالنَّارِ فَیُوحِی اللَّهُ إِلَیْهَا یَا فَاطِمَهْ! وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ ارْتِفَاعِ مَکَانِی لَقَدْ آلَیْتُ عَلَی نَفْسِی مِنْ قَبْلِ أَنْ أَخْلُقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ بِأَلْفَیْ عَام اَن لا اُعَذِّبَ مُحِبّیکِ وَ مُحِبّی عِترَتِکِ بِالنّار».[35]

خداوند به فاطمه وحی فرمود: «ای فاطمه از من بخواه تا به تو عطا کنم.از من تمنا کن تا من راضیت کنم.فاطمه گفت:خداوندا! تو تمنایی و آرزویی و برتر از تمنا و آرزویی.از تو درخواست می کنم که دوست دار من و دوست دار عترت مرا با آتش عذاب نکنی.

خداوند به او وحی کرد: ای فاطمه به عزت و جلالم و بلندای شانم سوگند دو هزار سال پیش از آن که آسمان ها و زمین را بیافرینم با خود عهد کرده ام که دوست دار توو دوست دار عترت تو را با آتش عذاب نکنم. (تفسیر برهان، ج 3، ص 365)

این نشان از لطف ویژه خداوند به حضرت زهرا سلام الله علیها است و نشان از ارتباط نزدیک بین بنده و مولا است.اراده نافذ الهی بر این تعلق گرفت که فاطمه(س) را راضی و خوشنود کند و با اجابت آرزو و استدعایش وی را خشنود سازد.