حرص در ارزاق

• حرص در ارزاق
• امام حسن عسکری (ع) فرمود :

وَ الاْرْزاقُ الْمَکْتُوبَهِ لا تُنالُ بِالشَّرَهِ، وَ لا تُدْفَعُ بِالاْمْساکِ عَنْها

و رزق و روزی مکتوب  هیچ وقت با حرص به دست نمی آید  وبا امساک هم جلوگیری نمی گردد. أعلام الدّین، ص ۳۱۳

رزق مکتوب رزقی است که برای مرزوق مقرر وحتمی است  وقطعا به او می رسد   وچیزی جلودار آن نخواهد بود . امساک روزی یعنی اینکه کسی بخواهد جلوی رزق مکتوب را بگیرد ونگذارد به مرزوق برسد.

بنا براین رزق مکتوب به مرزوق خواهد رسید خواه دنبال آن برود ویا نرود وخواه حرص بزند ویا نزند . هرمرزوقی در هر شرائطی که باشد رزق مقرر ومکتوب او به او خواهد رسید وحرص او در رسیدن رزق دخلی ندارد ؛ چنانکه اگر کسی بخواهد دخالت کند وجلوی چنین رزقی را بگیرد نخواهد توانست.

زیرا وقتی خداوند متعال چیزی را مقرر ومکتوب کند چیزی نمی تواند مانع ورادع  آن شود چون که امر خدا همواره غالب است.   وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ .  (سوره یوسف، آیه21)

کسی نگوید اگرچنین است  پس ما کار نکنیم  ؛ نه  بل  کار کردن برای به دست آوردن مال ودرآمد بر هر انسانی واجب است.  چون ما مامور به کسب مال هستیم  ولی مامور به کسب رزق نیستیم . زیرا فرق است بین مال ورزق .چراکه  مال یعنی دارایی که در اختیار ما است اما رزق آن قسمت از مال است که ما استفاده کرده ومی کنیم.

مثلا اگر من دو پیرهن دارم که یکی در تن من است و دیگی در کمد آویز است پس این پیرهن که تن من است رزق من است  چون در حال استفاده از آن هستم اما انکه در کمد قرار دارد مال من هست اما فعلا رزق من نیست چون شاید کسی آن را به دزدد ویا در آتشی به سوزد  وامثال آن.

پس تا زمانی که به تن من نیامد ومن استفاده نمی کنم مال من هست اما روزی من نیست .

خداوند که ما را خلق کرد روزی ما را تضمین کرد حال این روزی گاه از مال ما انتخاب می شود وگاه  از جای دیگر تحت عنوان هدیه ، هبه ، ضیافت ، صدقه وامثال آن نصیب ما می شود .

همان خدایی که روزی ما را تضمین کرد  دستور داده کارکنید تا روزی شما از مال خودتان انتخاب شود نه از مال دیگران  وفرموده کَلّ بر جامعه وسربار دیگران  نباشید  وزندگی خود را بر دیگری تحمیل نکید .

به هرحال اگر کسی به هر دلیلی نتوانست کار کند ومالی به دست آورد آیا باید روزی او قطع شود ؟ پس خداوند متعال هرکه را خلق کرد روزی او را تضمین کرد خواه از درامد خودش ویا از جای دیگر اما چه خوب است که این رزق از درامد ودست رنج خود باشد نه دیگران  وبه همین خاطر است که خداوند کار ودنبال کسب رفتن را واجب نمود تا روزی او از همین دست رنج تامین گردد.