حضرت فاطمه (س) و دعا

حضرت فاطمه (س) و دعا

الف. مستجاب الدعوه بودن

حضرت فاطمه (س) به عمر بن خطّاب فرمود:

وَاللّهِ یَابْنَ الْخَطّابِ لَوْلا أنّى أكْرَهُ أنْ یُصیبَ الْبَلاءُ مَنْ لا ذَنْبَ لَهُ، لَعَلِمْتَ أنّى سَأُقْسِمُ عَلَى اللّهِ ثُمَّ أجِدُهُ سَریعَ الاْجابَهِ.

سوگند به خداوند، اگر نمى ترسیدم كه عذاب الهى بر بى گناهى، نازل گردد; متوجّه مى شدى كه خدا را قسم مى دادم و نفرین مى كردم.

و مى دیدى چگونه دعایم سریع مستجاب مى گردید. (اصول كافى: ج1، ص460، بیت الأحزان: ص104)

حضرت صدیقه طاهره از افراد مستجاب الدعوة است یعنی؛ کسی است که اگر به درگاه خداوند دست نیاز

بلند کند و دعا نماید، دعایش مستجاب می شود.

در جریان احتجاج با عمر بن خطاب به همین معنا اشاره دارد که هر گاه دست به آسمان بلند و دعا نماید،

دعایش قطعاً مستجاب خواهد شد و آن می‌شود که باید بشود و لکن ممکن است در این واقعه افراد بی گناه آسیب ببینند به چنین دعایی اقدام نمی‌کند.

حاصل آنکه حضرت با این سخن خود به مستجاب الدعوة بودن خود اشاره دارد.

ب. وقت دعا

حضرت فاطمه (س) روز جمعه نزدیك غروب آفتاب به غلام خود فرمود:

اِصْعَدْ عَلَى السَّطْحِ، فَإنْ رَأیْتَ نِصْفَ عَیْنِ الشَّمْسِ قَدْ تَدَلّى لِلْغُرُوبِ فَأعْلِمْنى حَتّى أدْعُو.

بالاى پشت بام برو، هر موقع نصف خورشید غروب كرد مرا خبر كن تا براى خود ـ و دیگران ـ دعا كنم.

اگرچه انسان در هر وقتی می تواند دعا کند و نیاز خود را به درگاه خداوند متعال مطرح نماید، اما در عین حال اوقات خاصی برای وقت دعا منظور شده تا انسان داعی برای دریافت جواب در آن وقت خاص مراجعه نماید.

فاطمه زهرا(س) وقت غروب که نیمی از خورشید غایب شد را فرصت مناسبی برای دعا می‌داند، به همین جهت به کسی می‌گوید آن لحظه را مراقبت کند و به حضرت خبر دهد.

( دلائل الإمامه: ص 71، س 16، معانى الأخبار: ص 399، ضمن ح 9)