حضرت فاطمه (س) و نماز

حضرت فاطمه (س) و نماز

الف. حکمت فریضه نماز

فاطمه (س) فرمود :

فَرَضَ اللّه ُ الصَّلاةَ تَنزِیها مِنَ الکِبرِ.

حضرت فاطمه علیهاالسلام: «خداوند نماز را برای دوری از کبر واجب کرد. (بحار الأنوار، ج82 ، ص209)

انسان اگر به خود رها شود تکبر می‌کند و در کبریائی خدا دخالت نموده، جسارت کرده و به خدا طعنه می زند حتی اگر فرصت را مناسب و زمینه را آماده ببیند«اَنَّا رَ بّکم الأعلی» می گوید. چنین روح گستاخی در رابطه با خدا نیاز به خضوع، خشوع و تذلّل دارد، اینجاست که خداوند متعال انسان را از آن اوج افراط  پایین می کشد. و روح متعادل و جان منضبط در او تعبیه می نماید و در سایه تشریع فریضه «نماز» انسان را متعادل می سازد و بشر متکبر و خیره سر رام گردد و سر فروتنی در برابر مقام کبریائی و ملکوتی الله فرود آورد.

ب. اهتمام به وقت نماز

فاطمه (س) فرمود :

اِجلِسـى عِنـدَ رَاسى فَاِذا جاءَ وَقتُ الصَّلوهِ فَاَقیمینى.

و بر بالینم بنشین، هرگاه وقت نماز شد مرا از خـواب بیدار کن.  (فرهنگ سخنان حضرت فاطمه، ص158)

الرَّجُلُ اُحَقُّ بِصَدْرِ دابَّتِهِ، وَ صَدْرِ فِراشِهِ، وَالصَّلاهِ فى مَنْزِلِهِ إلاَّ الاْمامَ یَجْتَمِعُ النّاسُ عَلَیْهِ.

هر شخصى نسبت به مركب سوارى، و فرش منزل خود و برگزارى نماز در آن از دیگرى در أُلویّت است، مگر آن كه دیگرى امام جماعت باشد و مردم بخواهند با او نماز جماعت را إقامه نمایند.

(مجمع الزّوائد، ج8 ، ص108. مسند فاطمه،ص33 و 52)

اولیاء حق به امر نماز فوق العاده اهتمام داشته و دارند و به وقت فضیلت آن هم عنایت ویژه دارند. علی الخصوص حضرت زهرا سلام الله علیها که نماز نور چشم اوست و در نماز احساس ویژه دارند و از محراب نماز او نور به آسمان عمود می شد و زمان بسیار طولانی در نماز صرف می نمودند و در برابر عظمت کبرائی خداوند به خضوع وخشوع می پرداختند. در واقع نماز، میقات عشق با پروردگار و مکالمه با محبوب است. بدیهی است که او انتظار بکشد و وقت دیدار و میقات پروردگار را پاس بدارد و خود و دیگران را در این پاسداری به کار گیرد. همواره تلاش نماید تا نماز خود را در اول وقت بخواند و هرگز و حتی برای یک بار هم آن را از دست ندهد.

ج. لباس ویژه نماز

فاطمه (س) فرمود :

هُوَ عَنبَرٌ یَسقَطُ مِن اَجنِحَهِ جِبرَئیلَ

این عطر، مشکى است که از بال و پر جبرئیل فرو ریخته است. ( فرهنگ سخنان حضرت فاطمه، ص159)

حضرت برای نماز لباس ویژه داشت چون برای ورود به نماز آدابی است از جمله؛ حضور معنوی،  آمادگی روحی، استعمال عطر، پوشش لباس خاص تا از این طریق یک نوع تهیأ و آمادگی در نماز گزار پدید آید و بتواند در مقام قرب و اتصال به پروردگار در سایه نماز، حَظ و بهره لازم معنوی را ببرد و به حکمت نماز که همان خضوع و خشوع در برابر پروردگار خویش است دست یابد و حضرت صدیقه کبری (س) تمام آداب نماز از جمله لباس ویژه را مراعات نموده و به آن مقید است.