خوردن سحری
از آداب سفارش شده در ماه مبارک رمضان “خوردن سحری” است. البته در سایر روزه ها اعم از واجب ومستحب چنین تاکیدی نشده است وروزه دار مختار است که سحری بخورد یا نخورد اما در ماه مبارک تاکید برخوردن سحری شد .
از امام صادق (ع) در باره خوردن سحری برای روزه می پرسند که آیا لازم است ؟
حضرت فرمود:
لا بَأسَ بِاَن لا یَتَسَحَّرَ اِن شاءَ وَ اَمّا فی شَهرِ رَمضانَ فَاِنَّهُ اَفضَلُ اَن یَتَسَحَّرَ. نُحِبُّ اَن لا یُترَکَ فی شَهرِ رَمضانَ .
اشکالی ندارد که روزه دار اگر خواست سحری نخورد اما در ماه مبارک رمضان افضل آن است که سحری بخورد وما دوست داریم که سحری در ماه مبارک رمضان ترک نشود. ( وسائل الشیعه ، ج7 ، ص103 )
شاید برخی فکر کنند که گرفتن روزه بدون سحری بهتر است وبخاطر سختی روزه (بدون سحری ) ثواب بیشتری دارد اما باید گفت چنین نیست چون اگرچه سحری برای روزدار کمک است اما حقیقت این است که همه حکمت سحری این نیست بل علاوه برآن دارای منافع معنوی هست که نباید از آن غافل شد زیرا در این رابطه روایاتی وارد شده که انسان نمی تواند منافع سحری را فقط در کمک به روزه گرفتن محدود نماید بل با ملاحظه این روایات انسان آثاردیگری فراتر از کمک روزه پی می برد که به عنوان نمونه به چند روایت بسنده می شود:
پیامبر (ص)فرمود:
اَلسُّحُورُ بَرَکَهٌ .
سحری برکت است. (من لایحضر، ج2 ،باب 47 ،ص135 و وسائل الشیعه ، ج7 ، ص103 )
امام صادق (ع)فرمود:
اِنَّ الفَضلَ فِی السُّحُورِ.
فضیلت در خوردن سحری است . (من لایحضره الفقیه ،ج 3 ، صفحه 136)
وفرمود:
یُستَحَبُّ لِلعَبدِ اَن لا یَدَعَ السُّحُورَ. بهتر است برای بنده که سحری را ترک نکند ( وسائل الشیعه ، ج7 ، ص103 )
و پیامبر (ص) فرمود:
اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی المُتَسَحِّرینَ وَ المُستَغفِرینَ بِالاَسحارِ .
خداوندمتعال و فرشتگان بر سحر خورندگان واستغفار کنندگان در وقت سحر درود می فرستند. (من لایحضر، ج2 ،باب 47 ،ص135 و وسائل الشیعه ، ج7 ، ص103 )
و همچنین فرمود :
تَعاوَ نُوا بِأکلِ السُّحُورِ عَلی صِیامِ النَّهارِ.
از خوردن سحری کمک بگیرید برای روزه گرفتن. (من لایحضر، ج2 ،باب 47 ،ص135 و وسائل الشیعه ، ج7 ، ص104 )
وپیامبر (ص) فرمود:
تَسَحَّرُوا وَ لَو بِجُرعِ الماءِ. اَلا صَلَواتُ اللهِ عَلَی المُتَسَحِّرینَ .
سحری بخورید هر چند به جرعه ی آبی باشد. هان صلوات خدا بر اهل سحری ( وسائل الشیعه ، ج7 ، ص104 )
و فرمود :
لا تَدَع اُمَّتی السُّحُورَ وَ لَو عَلی حَشَفَةِ تَمرٍ.
امتم از خوردن سحری هر چند به میزان یک عدد خرمای خشک دریغ نکنند (من لایحضر، ج2 ،باب 47 ،ص135 و وسائل الشیعه ، ج7 ، ص103 )
ازاین روایات به خوبی استفاده می شود که سحری بهره هایی دارد فراتر از کمک روزه و حتی تعبیر به “برکت” و “استحباب” و “فضل” و “استحباب” و نیز “صلوات خدا و فرشتگان بر اهل سحری” نشان می دهد که سحری صرفا برای این نیست تا روزه دار در سایه سحری راحت تر روزه بگیرد و با انرژی سحری آسانتر روزه خود را به پایان برساند .
نه بل سحری برکتی وفضیلتی دارد که در معنویت روزه دار اثر می گذارد ودر کنار اثر معنوی روزه اثر معنوی سحری هم وجود دارد وخود نمایی می کند وهمین سحری علاوه بر آنکه به جسم روزه دار توان می بخشد به روح و روان او هم توان می بخشد و بر ایمان وتقوا ونورانیت ومعنویت او هم می افزاید. واز قضا این تاثیر اختصاص به ماه مبارک دارد ودر سایر ایام نیست.
