دوستی با جاهل
رفیق شدن و دوستی با جاهل خوب نیست. البته جاهل از باب اینکه انسان است باید مورد احترام قرار گیرد و باید تکریم شود وهر گز اهانت نشود وحتی باید به او کمک هم بشود ومذاکره ومکالمه هم بشود اما رفاقت ودوستی هرگز.
چون جاهل نه تنها سودی ندارد و نه تنها در پیشرفت انسان مؤثر نیست بل گاه زیان هم دارد .
لذا در نقلی امام امیرالمومنین (س) از رفاقت با جاهل بر حذر داشت و فرمود:
اِحذَرِالعاقِلَ اِذا اَغضَبتَهُ وَ الکَریمَ اِذا آهنتَهُ وَ الجاهِلَ اِذا صاحَبتَهُ.
از عاقل در وقتی که او را خشمگین کردی برحذر باش واز کریم آنگاه که به او اهانت کردی واز جاهل زمانی که با او رفاقت نمودی هم بر حذر باش . (سفینه البحار، ج2 ، ص26 )
یعنی همانطورکه آسیب خشم عاقل سنگین و آسیب اهانت به کریم خطرساز است همین طور رفاقت با جاهل خطرناک وآسیب ساز است.
