سه وقت دوستت را حفظ کن

سه وقت دوستت را حفظ کن

امام علی (ع) فرمود:

لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ: فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ.

دوست دوست نمی شود مگر آنکه دوستش را در سه جا حفظ کند یکی در وقت گرفتاری دوم در وقتی که او غایب است سوم  پس از فوت.         (نهج البلاغه ، حکمت 132)

شرح  کوتاه :

اگر دوست مشکلی پیدا کرد نظیر مشکل بیماری ، مشکل خانوادگی ، مشکل اداری ،مشکل مالی وامثال آن باید در حد امکان به کمک او شتافت. بله ؛  دوست آن باشد که گیرد  دست دوست   در پریشانحالی وافسردگی.

وهمچنین اگر در غیاب او کسی خواست علیه او حرف بدی بزند ، اهانت کند ، نسبت ناروا بدهد  وخلاصه غیبتی علیه او داشته باشد  که به آبرو وشخصیت او آسیب به رسد  و  او  حضور ندارد تا از خود دفاع کند باید از او دفاع شود تا آبرو وشخصیت او آسیب نبیند.

ونیز پس از فوت او نسبت به او کمکی داشته باشد ؛ یعنی به خانواده اش سر بزند و اگر مشکلی دارند رفع نماید واحیانا برای خود او خیراتی هرچند در حد فاتحه برایش  بفرستد.

پس دوست واقعی کسی است که در این سه مورد به یاری دوستش قیام کند  ودر حقیقت خود را جای اوبگذارد وهمان اقدامی که در این سه مورد برای خود انجام می داد برای او انجام دهد .