شفاعت حضرت فاطمه (س)
حضرت فاطمه (س)فرمود:
إذا حُشِرتُ يَومَ القِيامَةِ أشفَعُ عُصاةَ اُمَّةِ النَّبِيِّ (صلي الله عليه و آله) ؛ ( إحقاق الحقّ ، ج 19 ، ص 129)
آن گاه كه در روز قيامت برانگيخته شوم ، گناهكاران امّت پيامبر اسلام (ص)را شفاعت خواهم كرد .
شفاعت از موضوعات مسلم وقطعی اسلام است وتردیدی در آن نیست .
ونیز مسلم است که شفاعت باید با اذن خداوند باشد و بدون اذن خداوند متعال شفاعتی در کار نخواهد بود. مَن ذَا الَّذی یَشفَعُ عِندَهُ اِلّا بِاِذنِهِ (بقره،آیه 255).
کیست که بتواند در نزد پروردگار بدون اذن واجازه او شفاعت کند؟
وکسانی که ماذون در شفاعتند نظیر پیامبران (ص) ، ائمه هدی (ع) ، شهداء وعلماء، از گنهکاران امت شفاعت خواهند نمود.
وشفاعت یعنی وساطت به درگاه الهی برای کمک و نجات افراد گنهکار .
البته اهل شفاعت که مأذون عند الله برای شفاعتند دارای مراتبند یعنی مراتب شفاعت شان متفاوت است چون اجازه شفاعت برای افراد محدوداست وهرکس نمی تواند هر چه بخواهد شفاعت کند بل هرکدام از شافعین همان عددی را شفاعت می کنند که به آنها اذن داده شد اما برخی هم هستند که برای شان عدد پیش بینی نگردید که از جمله آنها حضرت فاطمه زهرا (س) است .
حضرت صدیقه کبری (س) از هرکس که بخواهد مجاز است که شفاعت کند .
سند شفاعت حضرت هم سخن خود حضرت است که فرمو:
اِذا حُشِرتُ یَومَ القِیامَهِ اَشفَعُ عُصاهَ اُمَّهِ النَّبِیِّ (ص). (احقاق الحق ، ج19 ، ص129 )
زمانی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم از گنهکاران امت پیامبر (ص) شفاعت خواهم کرد.
وهم سخن پیامبر (ص) است که فرمود :
در قیامت هنگام دادخواهی حضرت زهرا(س) از سوی خداوند متعال ندا می آید :
حَبیبَتى وَ ابنَةُ حَبیبى سَلینى تُعطى وَ اشفَعى تُشفَعى ، (امالی صدوق، ص۱۵ )
حبیبه من ودختر حبیب من ! از من در خواست داشته باش که عطا می شوی وشفاعت کن که شفاعتت مقبول است . امید واریم که مورد شفاعت آن بزرگوار قرار گیریم.
