عفت شکم

عفت شکم
از اقسام عفاف، عفت شکم است.
عفت شکم یعنی اینکه آن را از حرام پاک نگه دارد و آن را آلوده به حرام و شبهه نکند و اینکه در تامین غذای شکم ، خود را ذلیل نسازد و خواری را بر خود تحمیل ننماید بلکه با حفظ عزت نفس در جهت تامین هزینه شکم تلاش نماید.
و به عبارتی دیگر عفت شکم یعنی اینکه : نه لقمه حرام به شکم بریزد ونه لقمه شبهه ناک به آن وارد سازد و نه در جهت تامین آن مرتکب حرام گردد و نه اینکه شخصیت و عزت وآبروی خود را در این مسیر آسیب برساند.
و خلاصه آنکه انسان عفیف و پاک شکم از چند چیز پرهیز دارد . اولا : از رو زدن و در خواست داشتن حدالمقدور اجتناب دارد.ثانیا : از لقمه حرام و حتی لقمه شبهه ناک دوری می گزیند . ثالثا: برای تامین شکم مرتکب حرام نمی گردد . رابعا : در تهیه مایحتاج شکم عزت خود را حفظ می کند .
امام صادق(ع) فرمودند:
رَحِمَ اللهُ عَبدًا عَفَّ وَ تَعَفَّفَ وَ کَفَّ عَنِ المَسئَلَهِ فَاِنَّهُ یُعَجِّلُ الذُّلَّ فِی الدُّنیا وَ لا یُغنِی النّاسَ عَنهُ شَیئاً . (ثواب الاعمال ص 409 )
خداوند رحمت کند بنده ای را که عفت ورزد و روح عفاف را در چهره خود نشان دهد و از در خواست و سئوال خود داری نماید ، چرا که با درخواست ، خواری خود در دنیا را شتاب داده وآن را زود رس می کند واز سوئی هم مردم نمی توانند او را از چیزی بی نیاز کنند .
انسان باید غنا و بی نیازی را با استمداد از خدا در خود نهادینه کند و از مردم و دارایی آنها نا امید شود زیرا غنا دادنی نیست تا کسی بخواهد به کسی بدهد بل غنا و بی نیازی داشتنی وعطیه الهی است .
یعنی روح بی نیازی وطبع بلند خصلتی است که خداوند در نهاد هرکسی تعبیه کرده وانسان باید باقدرت وقوت آن را حفظ کند وبا رو زدن به این وآن خود را فقیر حقیر نشان ندهد.
امام رضا(ع) می فرمود:
لَبِستُ بِالعِفَّهِ ثَوبَ الغِنی وَ صِرتُ اُمسی شامِخَ الرَّأسِ . لَستُ اِلَی النَّسناسِ مُستَأنِسًا لکِنَّنی آنَسُ بِالنّاسِ. من به وسیله عفت ، لباس غنا( و بی نیازی از مردم) به تن کردم و با این کار سر بلند هستم . با نسناس و انسان شیطان صفت حشر و نشر ندارم بلکه با ناس و شخص انسان صفت مأنوسم. سفینه البحار، ج2، ص207
انسان عفیف پاک شکم است . تلاش می کند تا حرام وارد شکم نکند و درون خود را از حرام مصون دارد . عفت بطن از جمله کلماتی است که در روایات زیاد وارد شده و با عناوین مختلف از آن تعریف و تمجید شده است .
عفت بطن را در کنار عفت فرج و پاک شکمی را قرین پاک دامنی ذکر نموده و آن را افضل العباده شمرده اند .
امام باقر (ع) فرمود:
اِنَّ اَفضَلَ العِبادَهِ عِفَّهُ البَطنِ وَالفَرجِ. (آثارالصادقین، ج13ص293 )
برترین عبادت پاک شکمی وپاک دامنی است.
وهمین طور آن امام بزرگوار آن را افضل الجهاد شمرده و فرمود:
اَیُّ الاِجتِهادِ اَفضَلُ مِن عِفَّهِ بَطنٍ وَ فَرجٍ؟ (کافی ،ج2،ص79،ح4 )
کدام تلاش و جهاد از عفت بطن و فرج بالاتر است .
حضرت علی (ع) فرمودند: لا تُدخِلُوا بُطُونَکُم لُعَقَ الحَرامِ فَاِنَّکُم بِعَینِ مَن حَرَّمَ عَلَیکُم المَعصِیَهَ وَ سَهَّلَ سَبیلَ الطّاعَهِ . (نهج البلاغه خطبه 151.)
لقمه های حرام به شکم خود وارد نکنید چرا که شما در محضر کسی هستید که معصیت را بر شما حرام و طاعت را بر شما آسان نموده است .