غم یا شادی؟
آیا اصل درزندگی غم هست یا شادی ؟ یعنی خوب است که در زندگی غمگین باشیم وبه سوی غم برویم ویا به سوی شادی برویم وشاد باشیم؟
می دانیم غم وشادی از عوارض زندگی اند . اینگونه نیست که زندگی دائم وذاتا غم باشد ویا ذاتا ومدام شادی باشد بل غم وشادی بر زندگی عارض می شوند . گاه غم بر زندگی حاکم است وگاه شادی بر زندگی . وبه عبارتی شادی وغم ، عُسر ویُسر، له وعلیه ، نفع وضرربر زندگی عارض می شوند .
پس آیا تلاش کنیم تا غم عارض ویا تلاش نماییم تا شادی حاکم گردد؟
با توجه به منابع موجود از آیات وروایات موظفیم تا غم را از زندگی خود ودیگران دور کنیم وشادی را حاکم نماییم.زیرا:
- اولا سفارش شد تا انبساط وجه داشته باشیم وشادی را در صورت نشان دهیم وغم را در دل نهان کنیم وهمواره برای دیگران بستر شادی فراهم نماییم. ومستحب است تا نسبت به مخاطب تبسم داشته باشیم
- ثانیا شریعت تفریح را یکی از ارکان زندگی قرار داد .
- ثالثا ادخال سرور و تفریج همّ وکشف کرب دیگران از مستحبات وگاه از الزامات است .
- رابعا سفارش شد تا چهره عبوس وغمگین نشان ندهیم .
- خامسا دلها باید از کینه وکدورت وعداوت خالی باشد .
- سادسا بیش از سه روز نباید قهر بود.
- سابعا اصل در جهانبینی ما خوش بینی به جهان است .
- ایامی در سال به عنوان عید قرار داده شد
- دستور داده شد تا از رنگ شاد استفاده کنیم وبرای شاد بودن نگاه به آب وسبزه داشته باشیم
