فاطمه (س)ودغدغه برای آینده امیر المومنین
گاه انسان برای خود وزندگی فرزندان خود دغدغه دارد یعنی اینکه از آینده زندگی واهمه دارد که چه خواهد شد ؟ دغدغه شغل ، مسکن ، ازدواج ، دغدغه وسائل زندگی ، دغدغه تحصیلات فرزندان وزندگی شان وامثال آن که البته چنین دغدغه یی بد نیست بل دغدغه عاقلانه ومشروع است وهمین دغدغه باعث می شود تا زندگی را تامین کند وآن را سرو سامان دهد .
وگاه انسان دغدغه برای دیگران دارد یعنی ناراحت است برای کاستی زندگی دیگران زندگی اقوام ، خویشان ، دوستان ، همکاران ، همسایگان ، مومنین ، متدینین وحتی در صدد می شود به نحوی آنان را کمک کند . البته این دغدغه نسبت به دغدغه اول بهتر وارزشمند تر است چون نشان از کرامت انسان دارد زیرا انسان کریم به فکر دیگران است ودیگران را بر خود ترجیح می دهد .
ودغدغه سوم که از دغدغه های اول ودوم بهتر وبالاتر وارزشمند تر است دغدغه برای دین ، ارزشهای دینی وارزشهای انسانی است که انسان دغدغه داشته باشد که نکند که جامعه از مدار عدالت خارج شود وبجای امانت دچار خیانت شود وبجای صلح وسلم ورفق وبرادری به جنگ ونزاع واختلاف ودشمنی به پردازد ونکند که از مدار دین خارج شود واز مدار امامت و ولایت بیرون رود وبدخواهان وفاسدان وبی دینان برجامعه حاکم شوند .
وحضرت زهرا (س) دغدغه اش از نوع سوم بود .یعنی از آینده علی (ع) نگران بود که نتواند دین خدا را حفظ کند وبا تهمتها ، اهانت ها ، صف آرایی ها او را از حکومت (با هزار ویک حیله ونیرنگ وفتنه گری وآشوب وبلوا )کنار بزنند .
