فاطمه (س) وتفویض

فاطمه (س) وتفویض

از راههایی که حضرت با خداوند متعال  ارتباط بر قرار می  کرد ” تفویض”  بود چنانکه از راههای دیگر هم  نظیر دعا ، توکل ،  شکر ، نماز ، عبادت ، اخلاص در عمل ، تلاوت قرآن وامثال آن  استفاده می کرد .

تفویض یعنی تمام کار خود را به خدا واگذار نمودن واز خدا دستور گرفتن  وطبق دستور او عمل نمودن .

درست مثل بیماری که امور بیماری خود را به طبیب واگذار می کند وطبق دستور او  عمل می کند  و یا مانند دانش آموز که امور درسی خود را به معلم خود واگذار می نماید وطبق  نظر اوتکلیفش را انجاممی دهد  . ویا انسانی که امور خود را به مشاور واگذار می کند  ویا کسی که امور ساختمانی خود را به معمار واگذار می نماید وبا نظر او هزینه می کند  .

وجریان تفویض از این قرار است وانسان مومن امور زندگی خود را به خدا واگذار می کند واز خدا در تمام امور خود  دستور می گیرد و از آن تخطی نمی نماید .

چون انسان به همه صلاح خود کاملا واقف نیست پس به ناچار مصلحت امور خود را باید به کسی که کاملا آگاه است واگذار  نماید.

برهمین اساس  اولیاء حق از همان آغاز که خود را دریافتند می گفتند ومی گویند :  ” اُ فَوِّضُ اَمری اِلَی اللهِ اِنَّ اللهَ بَصیرٌ بِالعِبادِ”

علمای بزرگ اولین چیزی که در همان آغاز طلبگی به طلبه ها می آموختند این بود که : ” اول العلم معرفه الجبار وآخر العلم تفویض الامر الیه ”

زهرای  اطهر (س) فرمود: اَللّهُمَّ  فَوَّضتُ  اَمری اِلَیکَ  وَ اَلجَأتُ ظَهری اِلَیکَ . خداوندا ! کارخود را به تو واگذار نمودم وترا پشتیبان خود قرار دادم .(حکمتنامه فاطمی ، ص 374) .

یعنی ای خدای من ! من طبق نسخه ات وطبق نقشه وترسیم تو زندگی ام را تنظیم نمودم وبا اجازه تو  واستناد به تو انجام می دهم والبته وصد البته  با کمک وپشتیبانی تو  امورم را انجام می دهم  وزندگی ام را سپری می نمایم .

خوش به حال آنهای که در زندگی اهل تفویض اند  وامور خود را به خدا واگذار می نمایند