فاطمه و امامت ائمه (ع)
فاطمه و امامت ائمه (ع)
- لوح الهی که اسامی ائمه (ع) در آن ثبت بود
حضرت فاطمه (س) در جواب جابر بن عبداللّه انصاری که پرسیده بود: اى دختر رسول خدا پدر و مادرم فداى تو باد اين چه لوحى است که در دست شما است؟ فرمود:
هذَا اللَّوْحُ اَهْداهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ اِلى رَسُولِهِ (صَلَّي اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) فيهِ اسْمُ اَبى وَفيهِ اسْمُ بَعْلى وَاسْمُ ابْنَىَّ وَاَسْماءُ الْأَوْصِياءِ مِنْ وُلْدى. فَاَعْطانيهِ اَبى لِيَسُرَّنى بِذلِكَ.
حضرت فرمود: اين لوح را كه در آن نام پدر و شوهرم و دو پسرم و نامهاى فرزندان معصومم نوشته شده است خداى عزوجل به پيامبرش هديه نمود و پيامبر نيز براى خوشحالى من آن را به من داد.
(اكمال الدين ، ج1 ، ص309)
- امامت امام حسین (ع) وفرزندانش
فاطمة (س) فرمود :
دَخَلَ إليَّ رسولُ اللّه ِ (صلى الله عليه و آله) عِندَ وِلادَتي الحُسَينَ (عليه السلام) فَناوَلتُهُ إيّاهُ في خِرقةٍ صَفراءَ ، فَرَمى بِها وَأخَذَ خِرقَةً بَيضاءَ وَلَفَّهُ فيها ثُمَّ قالَ : خُذيهِ يا فاطِمَةُ فَإنَّهُ امامُ ابنُ امامٍ أبو الأئِمَّةِ التِسعَةِ ؛ مِن صُلبِهِ اَئِمَّةٌ أبرارٌ وَالتّاسِعُ قائِمُهُم.
پس از آن كه حسين عليه السلام را به دنيا آوردم ، رسول خدا ( الله عليه و آله) نزد من آمد . طفل را در پارچه اى زرد رنگ، به دست آن حضرت دادم . پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) آن پارچه را دور انداخت و پارچه سفيدى گرفت و حسين را در آن پيچيد . آن گاه فرمود :
بگيرش اى فاطمه ، كه او امام است و فرزند امام . او پدر نُه امام بزرگوارى است كه از صُلب او به دنيا مى آيند و نُهمين آنان قائم است . (كفاية الأثر ، ص 194)
- نُه امام از صلب امام حسین(ع)
فاطمة (س) فرمود :
وا عَجَباهُ اَنَسیتُمْ یوْمَ غَدیرِ خُمٍّ؟ سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ یقُولُ: عَلِیٌّ خَیرُ مَنْ اُخَلِّفُهُ فیکُمْ وَهُوَ الاِمامُ وَالْخَلیفَةُ بَعْدی وَسِبْطایَ وَ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِ الحُسَینِ (علیه السلام ) اَئِمَّةٌ اَبْرارٌ.
شگفتا! آیا روز غدیر خم را فراموش کرده اید؟
شنیدم که پیامبر گرامى اسـلام فرمـود: علـى بهتـرین کسـى اسـت کـه او را جانشین خود در میان شما قرار مى دهم. على امام و خلیفه بعد از من است و دو فرزندم، (حسن و حسین) و نه نفر از فرزندان حسین پیشـوایان و امامانى پاك و نیک اند. (نهج الحياة، ج 16، ص 38،39)
- شِکوه از غصب امامت
فاطمة (س) فرمود :
اَللهُمَّ اِلَیکَ نَشکُو فَقَد نَبِیِّکَ وَ رَسُولِکَ وَ صَفِّیکَ و ارتِدادَ اُمَّتِهِ عَلَینا، وَ مَنعَهُم اِیّانا حَقَّنَا الَّذی جَعَلتَهُ لَنا فی کِتابِکَ المُنزَلِ عَلی نَبیِّکَ المُرسَلِ.
پروردگارا! بسوی تو شکایت می کنم، اندوه از دست دادن پیامبر و فرستاده و برگزید ات را. و به تو شکایت می کنم از ارتداد امت پیامبر (صلی الله و علیه و آله و سلم) و این که حق ما را از ما بازداشتند، همان حق «ولایت و رهبری» را که در قرآن کریم، خود بر پیامبر اسلام نازل فرمودی.
( کتاب عوالم ج 11، ص 442 و بحارالانوار، ج 53، ص 19 و ج 43، ص 156 و 214)
- نفرین برقاتلان امام حسین (ع)
فاطمة (س) فرمود :
خابَتْ أُمَّهٌ قَتَلَتْ إبْنَ بِنْتِ نَبِیِّها.
رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهى كه فرزند پیامبر خود را به قتل رسانند. مدینه المعاجز، ج 3، ص 430)
- پیامد اطاعت از ائمه (ع) یا غفلت از آنها
فاطمه (س)فرمود:
لَئِنِ اتَّبَعْتُمُوهُمْ وَجَدْتُمُوهُمْ هادینَ مَهْدیینَ وَلَئِنْ خالَفْتُمُوهُمْ لَیکونُ الاِْخْتِلافُ فیکُمْ اِلی یَوْمِ القیامَه؟
اگر از آنها اطاعت کنید شما را هدایت خواهند نمود و اگر مخالفت ورزید، تا روز قیامت بلاى تفرقه و اختلاف در میان شما حاکم خواهد شد. (اثبات الهداة، ج3، ص117- 118 از شیخ حر عاملی)
- اطاعت از امامت
فاطمه (س) در جواب ابوعمر که پرسیده بود چرا امام علی برای احقاق حقش قیام نکرد ؟ فرمود:
یا اَبا عُمَرَ لَقَدْ قالَ رَسُولُ اللّهِ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) :
مَثَلُ الاِمامِ مَثَلُ الْکَعْبَةِ اِذ تُؤ تى وَ لا تَاءتى اَما وَاللّهِ لَوْ تَرَكُوا الْحَقَّ عَلى أهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَهَ نَبِیِّهِ، لَمَا اخْتَلَفَ فِى اللّهِ اِثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَفٍ، وَ خَلَفٌ بَعْدَ خَلَفٍ، حَتّى یَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ.
ای ابوعمر !
رسول خدا (ص)فرمود: مثل امام، مانند کعبه است، مردم باید به سمت کعبه بروند نه آن که کعبه به سوی آنان برود.
(سپس ادامه داد که): (آگاه باش. قسم به خدا، اگر حق را به اهلش واگذار مى کردنـد و از عتـرت رسول خدا اطاعت مى نمودند دو نفر هم (دربـاره حکـم خداونـد) بـا یکـدیگر اختلاف نمى کردند و امامت همان گونه که رسول خـدا معرفـى فرمـود از علـى تا حضرت قائم فرزند نهم امام حسین، از جانشینى به جانشـینى دیگر به ارث مى رسید. (کفایه الاثر ، ص195)
- حکمت امامت
فاطمه (س)فرمود:
اِمامَتَنا اَمانا لِلْفُرْقَةِ وَ الْجِهادَ عِزّا لِلاِسْلامِ.
امامت و رهبرى ما عترت پیـامبر عامـل ایمنـى و نجـات از تفرقـه و جدائى است و جهاد در راه خدا مایه عزت و جاودانگى اسلام است. (دلائل الامامه ، ص33)