– فرزند؛ ارث پدر

– فرزند؛ ارث پدر

فرزند ارث انسان است و این بهترین ارث است. ما تصور می‌کنیم ارث فقط مال انسان است در حالیکه ارث واقعی انسان، انسان است.

ارث یعنی ماندگاری، اگر بناست انسان باقی بماند با مال باقی نمی ماند بلکه با فرزند باقی می‌ماند. و لذا حضرت زکریا از خداوند متعال فرزند می‌خواهد تا ارث او باشد، یعنی وارث خود زکریا باشد نه وارث مال او.

لذا فرمود: «هَب لِی وَلِیّاً یَرِثُنِی وَ یَرِثُ مِن آلِ یَعقُوبَ»^[1]

فرزندی به من ببخش که وارث من و وارث آل یعقوب باشد.

خلاصه آنکه حضرت ذکریا فرزندی می‌خواهد که وارث خود او باشد نه وارث مال او.

امام صادق(ع) همین مضمون را در قالب بیان شیوا به نقل از حضرت علی (ع) بیان می‌کند و می‌فرماید:

«إنَّ أمیرَ المُؤمِنینَ (ع) کانَ یَقرَءُ “وَ إنّی خِفتُ المَوالِیَ مِن وَرائِی” یَعنِی إنَّهُ لَم یَکُن لَهُ وارِثٌ حَتّی وَهَبَ لَهُ بَعدَ الکِبَرِ»^[2].

امیر المومنین (ع) این آیه را قرائت می‌فرمود: من از غلامان و بردگان خود پس از خودم می‌ترسم و توجیه فرمود که ذکریا (ع) برای او وارثی نبود تا اینکه خداوند متعال پس از پیری به او وارث یعنی فرزند عطا فرمود.

پس فرزند وارث خود انسان است تا انسان باقی بماند. نه فقط وارث مال او که پس از فوت او فرزند مالک مال او شود؛ به ویژه فرزند صالح، که در این صورت ارث گرانبهائی است که خداوند عزیز نصیب او فرموده است.

امام صادق (ع) فرمود: «میراثُ اللهِ مِن عَبدِهِ المُومِنِ الوَلَدُ الصّالِحُ یَستَغفِرُ لَهُ»^[3].

(میراث خداوند متعال که از بنده مومن اش به یادگار می‌ماند فرزند صالح است. فرزند صالحی که برای پدر استغفار می‌کند حاصل آنکه فرزند ارث پدر و یادگار اوست.)

[1]سوره مریم آیه19

[2]محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه – ج15- ص95

[3]همان – ج15- ص98