مروری برزندگی امام باقر (ع)
امام محمد باقر (ع) فرزند امام سجاد(ع) مادرش فاطمه (س)بنت امام حسن مجتبی (ع)در اول رجب سال پنجاه وهفت هجری قمری در مدینه به دنیا آمد ودر هفتم ذیحجه سال صدو چهارده هجری قمری به شهادت رسید ودر مدینه قبرستان بقیع مدفون شد. پنجاه وهفت سال عمر نمود وقریب به بیست سال امامت نموده وبا پنج تن ازخلفای اموی معاصر بود مثل :
- ولیدبن عبدالملک در سال 96 به مدت پنج ماه
- سلیمان بن عبد الملک از 96 تا 99
- عمربن عبد العزیز از 99 تا 101
- یزید ابن عبدالملک از 101 تا 105
- هشام ابن عبدالملک از 105 تا 114 که حضرت به امر ایشان به شهادت رسید.
حضرت با امام حسین (ع) سه سال وشش ماه وده روز و با پدر بزرگوارشان سی وچهار سال وپانزده روز زندگی نموده ونوزده سال وده ماه ودوازده روز امامت نمود .
کنیه اوابوجعفر والقاب او : باقر ، امین ، شاکر ، شبیه ، جامع ، هادی ، حاضر است.
اقدامات برجسته حضرت :
- تولید وتوسعه علوم مورد نیاز بشر
- تربیت بیش از چهار هزار شاگرد که هر کدام در علم خاصی مهارت داشتند.که در واقع هرکدام وکیل حضرت در آبادی و منطقه خود بودند.
- مبارزه با حاکمان وقت با انتقاد ، نهی از همکاری افراد با حکومت، تایید قیام زید واستفاده از تقیه.
- هدایت جامعه بزرگ شیعه.
- معرفی مکتب اهلبیت.
- مبارزه جدی با کج اندیشان ومبارزه با تحریف معارف واحکام اسلامی.
- ایجاد تشکیلات قوی بین شیعیان
- مبارزه با دشمنان خدا وطاغوتها .
- استفاده از کرامات برای جذب مردم به دین.
