مرگ ومعاد در کلام امام عسکری(ع)

مرگ ومعاد در کلام امام عسکری(ع)

• عمر شما محدود است
• عمر پایان مکتوب دارد
• ترس از مرگ بخاطر عدم شناخت آن
• مرگ ناگهانی
• ازگناهان غیر مغفور ؟
• معروف نام دری در بهشت
• گناه شرک بخشیده نمی شود

• عمر شما محدود است

امام عسکری (ع) فرمود:

إنَّکُمْ فی آجالٍ مَنْقُوصَهٍ وَ أیّام مَعْدُودَهٍ  وَالْمَوْتُ یَأتی بَغْتَهً . مَنْ یَزْرَعُ خَیراً یَحْصَدُ غِبطَهً  وَ مَنْ یَزْرَعُ شَرّاً یَحْصُد نِدامَهً.

همانا شما انسان ها در یک مدّت و مهلت کوتاهی به سر می برید که مدّت زمان آن حساب شده و معیّن می باشد و مرگ  ناگهان و بدون اطلاع قبلی وارد می شود و شخص را می رباید. پس متوجّه باشید که هرکس هر مقدار در عبادت و بندگی و انجام کارهای نیک تلاش کند ـ فردای قیامت ـ غبطه می خورد که چرا بیشتر انجام نداده است و کسی که کار خلاف و گناه انجام دهد پشیمان و سرافکنده خواهد بود. (أعیان الشّیعه، ج ۲، ص ۴۲)

• عمر پایان مکتوب دارد

امام عسکری (ع) فرمود:

اِنَّ  لِکُلِّ اَجَلٍ کِتاباً.

به راستی برای هر عمری پایان مکتوب وحتمی است.

این سخن از مکاتبه ذیل استفاده شد

کسی به نام علی ابن زید گوید فرزندم احمد بیمار شد ومن در پادگان بودم واو در بغداد وبرای امام عسکری (ع) نامه نوشتم واز حضرت درخواست دعا نمودم   که حضرت در جواب مرقوم فرمودند :

أوَما عَلِمَ عَلِيٌّ أنَّ لِكُلِّ أجَلٍ كِتابا؟ فَماتَ الاِبنُ .

آیا علی ابن زید نمی داند که هر عمری را پایان مقرر ومکتوب است؟

که فرزند هم فوت نمود (یعنی دعا برای اجل مکتوب تاثیری ندارد)(الخرائج والجرائح : ج ۱ ص ۴۳۸ ح ۱۷ ، كشف الغمّة : ج ۳ ص ۲۱۸ ، بحار الأنوار : ج ۵۰ ص۲۶۹ ح ۳۱)

• مرگ ناگهانی

امام  عسکری (ع) :

اِنَّکُم فی آجالٍ مَنقُوصَهٍ وَ اَیّامٍ مَعدُودَهٍ وَالمَوتُ یَأتی بَغتَهً.

شما را عمری کوتاه وروزهایی محدود است ومرگ ناگهان می رسد. (تحف العقول ،ج2،ص401 )

• ترس از مرگ بخاطر عدم شناخت آن

امام عسکری (ع) فرمود:

دَخَلَ عَلِيُّ بنُ مُحَمَّدٍ عَلَيهِمَا السَّلامُ  عَلى مَريضٍ مِن أصحابِهِ  وَ  هُوَ  يَبكي وَ يَجزَعُ مِنَ المَوتِ ؛

فَقالَ لَهُ : يا عَبدَ اللّه ِ! تَخافُ مِنَ المَوتِ  لِأنّكَ  لا تَعرِفُهُ . أ رأيتَكَ إذا اتَّسَختَ وَ تَقَذَّرتَ  وَ تَأذَّيتَ مِن كَثرَةِ القَذَرِ وَ الوَسَخِ عَلَيكَ وَ أصابَكَ  قُرُوحٌ  وَ جَرَبٌ  وَ عَلِمتَ  أنَّ الغَسلَ  في حَمّامٍ يُزيلُ ذلِكَ كُلَّهُ  أما تُريدُ أن تَدخُلَهُ فَتَغسِلَ ذلِكَ عَنكَ؟  أوَ ما تَكرَهُ أن لا تَدخُلَهُ فَيَبقى ذلِكَ عَلَيكَ ؟

قالَ : بَلى يَا بنَ رَسُولِ اللّهِ !

قالَ : فَذاكَ المَوتُ هُوَ ذلِكَ الحَمّامُ ؛ وَ هُوَ آخِرُ ما بَقِيَ عَلَيكَ مِن تَمحيصِ ذُنوبِكَ  وَ تَنقِيَتِكَ مِن سَيّئاتِكَ . فَإذا أنتَ وَرَدتَ عَلَيهِ وَ جاوَزتَهُ فَقَد نَجَوتَ مِن كُلِّ غَمٍّ وَ هَمٍّ وَ أذىً  وَ وَصَلتَ إلى كُلِّ سُرُورٍ وَ فَرَحٍ .

فَسَكنَ الرَّجُلُ وَ استَسلَمَ وَ  نَشِطَ وَ غَمَّضَ عَينَ نَفسِهِ وَ مَضى لِسَبيلِهِ .

على بن محمّد (امام هادى) عليهما السلام نزد يكى از اصحاب خود كه بيمار بود رفت. او مى گريست و از مردن بيتابى مى كرد. حضرت به او فرمود : اى بنده خدا! تو از مرگ مى ترسى چون آن را نمى شناسى.

اگر بدن تو چندان كثيف و چركين شود كه از شدّت چرك و كثافت  آزرده شوى و بدنت پر از زخم شود و گال بگيرى و بدانى كه اگر در حمّامى خودت را بشويى همه آنها از بين مى رود آيا دوست ندارى به آن حمّام بروى و چرك و كثافت ها را از خودت بشويى ؟ يا دوست دارى حمّام نروى و به همان حال باقى بمانى؟

عرض كرد : چرا، يا بن رسول اللّه [دوست دارم حمّام بروم].

فرمود : اين مرگ همان حمّام است و آخرين گناهان و بدى هاى وجود تو را پاك و تميز مى كند. پس هرگاه وارد آن [حمّام روح ]شدى و از آن گذشتى از هر گونه غم و اندوه و رنجى رهايى مى يابى و به همه گونه خوشى و شادمانى مى رسى.

در اين هنگام آن مرد آرام گرفت و تن به مرگ سپرد و حالش جا آمد و چشم خود را بست و جان داد.  (معاني الأخبار ، ص290، ح9 )

• ازگناهان غیر مغفور ؟

امام حسن عسکری (ع) فرمود :

مِنَ الذُّنُوبِ الَّتی لا یُغْفَرُ قَوْلُ الرَّجُلِ: لَیْتَنی لا أُؤاخِذُ إلاّ بِهذا.

بعضی از گناهانی که آمرزیده نمی شود: خلافی است که شخص انجام دهد و بگوید: ای کاش فقط به همین خلاف عِقاب می شدم، یعنی گناه در نظرش ناچیز و ضعیف باشد    (بحارالأنوار، ج ۵۰، ص ۲۵۰، ح ۴)

(منتخب ميزان الحكمة، ص ۴۰۴)

• معروف نام دری در بهشت

امام عسکری(ع)

ابوهاشم رحمه الله علیه گوید از امام عسکری (ع) شنیدم که فرمود:

اِنَّ فِي الجَنَّةّ باباً يُقالُ لَهُ المَعرُوفُ  لا يَدخُلُهُ اِلّا أهلُ المَعرُوفُ  .

فَحَمِدتُ اللهَ  في نَفسي وَ فَرِحتُ  بِما اَتَكَلَّفُ مِن حَوائِجِ النّاسِ فَنَظَرَ اِلَيَّ وَ قالَ: نَعَم فَدُم عَلي ما أنتَ عَلَيهِ ؛ فَاِنَّ أهلَ المَعرُوفِ فِي الدُّنيا أهلُ المَعرُوفِ فِي الآخِرَةِ، جَعَلَكَ اللهُ مِنهُم يا أباهاشِمٍ وَ رَحِمَكَ .

به راستی در بهشت بابی به نام معروف هست که جز اهل معروف در آن وارد نمی شوند.

پس پیش خودم شکر خدا گفتم وخوشحال شدم که بار حوائج مردم را به دوش می کشم وقدم خیری برای شان بر می دارم.

حضرت نگاهی به من نموده وفرمودند بله  برهمین کار ورویه ادامه بده چراکه اهل معروف در دنیا همانها اهل معروف در آخرتند.  ای ابا هاشم خداوند متعال ترا از همین طیف قرار دهد  وترا مشمول رحمتش فرماید ( بحار الانوار ، ج50 ،  ص 258)