4- مشاوره و امید دادن
از مهارتها در مشاوره همین “امید دادن” است . چراکه فشار ها ، مشکلات ، رنج وآلام ، ناگواری ها وناهماهنگی ها وگاه توهین وتحقیر ها ، فقر وفشارهای مالی وامثال آن چنان انسان را می فشارد که روز او را شام تار وطاقت او را تاق ، گستره عالم را برایش چو زندانی مخوف می نماید ؛ به گونه یی که شخص احساس می کند دنیا به آخر رسیده وزندگی یکجا به باد رفته است وحس می کند چنین زندگی هر گز به اصلاح وآبادی نخواهد انجامید .
اینجا است که مشاور باید از اهرم امید استفاده کند ونخست او را امید وار سازد وبا امید دادن حیات وطراوت مجدد به جان او بدهد و با امید به او حس زندگی را در او زنده کند .
مشکلات اورا در مقابل مشکلات بزرگتر دیگران کوچک نشان دهد ومثبتات فراوان او را برشمارد و اُفُق روشن آینده را به رویش ترسیم کند وباید بسیار چیز دیگر که مایه امید او می شود را بیان کندتا امید به زندگی او برگردد . وچنین امیدی است که بستر ساز تأثیر مشورت است .
