مصلحت ، نتیجه اخلاص در عبادت

• مصلحت ، نتیجه اخلاص در عبادت

حضرت زهرا (س):

مَنْ أصْعَدَ إلىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ. (بحارالانوار، ج 67، ص 249، ح 25) و(تنبيه الخواطر،ج2 ، ص108 )

هركس عبادات و كارهاى خود را خالصانه انجام دهد و براى خدا بفرستد ، خداوندمتعال  بهترین مصلحت ها ی خود را براى او تقدیر وبرای اومى فرستد.

در واقع هر عبادت خالص که صعود می کند در ازاء آن یک مصلحت نزول می کند.

بی شک چنین عبادتی یک پویایی در زندگی فرد ایجاد می کند که دائم در حال داد وستد است .یک عبادت خالص تحویل خدا می دهد ودر مقابل یک مصلحت تحویل می گیرد .

یعنی انسان با “عبادت خالص” خود  می تواند خیر وشر زندگی خود را   بفهمد ودر حقیقت  فرقانی برایش حاصل می شود که با آن فرقان ،  فرق حق وباطل وفرق خیر وشر وفرق  شیطان ورحمان وفرق  مفید ومضر را درک می کند. واین نعمت بزرگی است که در سایه عبادت خالص به دست می آید

وبه عبارت دیگر اعمال که توسط فرشتگان همراه انسان  ثبت می شود به بالا می رود خواه عمل بد باشد ویا عمل خوب . اما اعمال دو قسم است عمل خالص وعمل ناخالص فعلا بحثی از عمل ناخالص نمی شود اما عمل خالص عملی است که فقط برای رضای خدا انجام می شود وصرفا در جهت اطاعت اوامر الهی صورت می پذیرد .

این عمل خالص که به بالا فرستاده می شود دونتیجه دارد یکی پاداش الهی در روزقیامت ودیگری پاداش در همین دنیا وآن پاداش دنیایی عبارت است از مصلحتی که خداوند متعال برای او در نظر می گیرد .

پس مصلحتی که خداوند  در مقابل عمل خالص برای بنده اش می فرستد همان خیر ، منفعت ، هدایت وبصیرت  می باشد  به نحوی که در رشد وارتقای زندگی و پیشرفت وتعالی اومؤثر است .