معنای قریب و غریب

• معنای قریب وغریب

امام حسن (ع):

اَلقَریبُ مَن قَرَّ بَتهُ المَوَدَّهُ وَ اِن بَعُدَ نَسَبَهُ  وَالبَعیدُ مَن باعَدَ تهُ المَوَدَّهُ وَ اِن قَرُبَ نَسَبَهُ .لا شَیءَ اَقرَبُ مِن یَدٍ اِلی جَسَدٍ وَ اِنَّ الیَدَ تُغَلُّ فَتُقطَعُ وَ تُحسَمُ.

نزدیک و فامیل کسی  است که مودت ودوستی موجب نزدیکی اش شده باشد هرچند نژادش دور باشد و دور وغریب کسی است که دوستی او را دور کرده باشد هرچند خویشاوندی اش نزدیک باشد. چیزی  نزدیکتر از دست به بدن نیست. و به یقین همین دست (گاه)که خیانت کند بریده  خواهد شد  واثر آن محو  خواهد گردید . (تحف العقول ، ج1 ، ص414)