مواد مخدر:
زشتی مواد مخدر و هم چنین آلودگی به آن، در جامعه امروز مسأله ای نیست که نیاز به توضیح و استدلال داشته باشد.
امروز همه می دانند که مواد مخدر بد است، ابتلاء به آن بد است و هر کس به آن مبتلا شود، زندگی رو به سقوط خواهد داشت، قطعاً رشدی نخواهد داشت، قطعاً کار بالنده ای از او صادر نخواهد شد و مردم از او پرهیز می کنند، شریک کاری اش نمی شوند و به او زن نمی دهند وآینده اش را روشن نمی بینند.
حتی خود معتاد به مواد مخدر هم می داند، مواد چیز بدی است ابتلا به آن بد است و لکن آن اراده لازم را ندارد که از آن برگردد.
جامعه جهانی بر آن است که این بلای خانمان سوز را از خود دور کند و دامن انسانها را از آن پیراسته نماید و چقدر سازمانها و نهادها و انسانهای مصلح تلاش می نمایند تا مواد مخدر پدید نیاید، حمل و نقل نشود ، خرید و فروش نگردد و مورد استفاده قرار نگیرد.
و اسلام هم این امور را که زیان و ضرر آن برای انسان قطعی است به شدت برحذر می دارد و با نهی « لا تُلقُوا بِاَیدیکُم اِلَی التَّهلُکَهِ» و “لا ضَرَرَ وَ لا ضِرارَ فِی الاِسلامِ” و امثال آن، انسانها را و جامعه را از نزدیک شدن به آن و ابتلاء به آن دور می کند.
و همه را مکلف می کند تا از این فساد و منکر جلوگیری نمایند به ویژه که امروز مواد مخدر به عنوان ابزار استعمار واستکبار جهت تسلیم کشور حریف وتباهی نسل جوان آن استفاده می کند ولذا حاکمان استعماری حاضرند مواد مخدر را رایگان در اختیار کشورمقابل خود قرار دهند تا با تباهی مردم به ویژه نسل جوان، کشور مقابل را به سقوط کشیده واورا به تسلیم وادارند .
پس مواد مخدر از دو جهت منفی وزشت است هم ازاینکه ذاتا زیانبار است وهم اینکه ابزار تهدید کننده از سوی استکبار است .
آری مواد مخدر و ابتلا به آن از اینکه برای انسان و برای جامعه یک آسیب، یک زیان، یک خطر هست شکی نیست و اینکه در جامعه یک امر منفی و منفور است، تردیدی نیست و اینکه مردم از معتاد و اعتیاد به مخدر نفرت دارند و زشت می شمارند، مسلم است .
و زشتی این کار آنگاه که از مأمور دولتی صادر شود و به ویژه مأموری که خود عهده دار امر مبارزه با آن است و قسم خورد تا با آن مبارزه نماید و از دولت و بیت المال هم حقوق می گیرد تا با آن مبارزه کند اما خود به آن مبتلا شود به مراتب زشت تر است و یک نوع خیانت بشمار می آید پس باید به شدت از آن برحذرباشد وآنرا برای خود یک آسیب، یک خطر، یک شکست شخصیتی و شغلی و یک نوع انتحار حیثیتی و مسئولیتی بداند و آن را از هر سمی خطرناکتر و از هر زهری کشنده تر تلقی نماید.
