نامگذاری حضرت زینب (س)

• نامگذاری حضرت زینب (س)

زینب یا مشتق از زنب است  به معنای فربه شدن  ویا مشتق از زینب  به معنای درخت زیبا  وخوشبو  ویا اصلش زین اب است  یعنی زینت پدر  وجه اخیر شاید اولی باشد .

کنیه آن حضرت ام کلثوم  والقاب آن بزرگوار عبارتند از : ناموس کبریا ، عصمت صغری ، زینب کبری ، امینه الله ، صدیقه الصغری ، نائبه الزهرا ،  قره عین المرتضی  موثقه ، عارفه کامله ، عالمه غیر معلمه وفهمه غیر مفهمه.

نامگذاری اگر از سوی خداوند متعال باشد خود یک ارزش ویژه است .

برخی از چیز ها وقتی از مسیر عادی شان خارج می شوند  جنبه استثنایی پیدا می کنند  وچون استثنایی می شوند  عظمت پیدا می کنند.

مثلا هر کسی عادتا ومعمولا از والدین به وجود می آید  حال اگر فردی از این حالت عادی در آید  وتنها از مادر  متولد شود  وبدون اینکه پدری  ومردی نقش داشته باشد  امری  استثنایی شده  وجالب توجه خواهد شد  مثل جریان حضرت مریم .

ویا اینکه اصولا افراد نه ماهه به دنیا می ایند اما دیده  می شود  بعضی ششماهه  به دنیا می ایند که این استثنایی بودن را نشان می دهد  مثل  ولادت حضرت سید الشهداء .

ویا معمولا  در جامعه اسلامی لازم است  زنهای مبتلا  به حیض  ونفاس  از مسجد پرهیز نمایند  به ویژه  آنهایی که وضع حمل دارند  وبالاخص  در خانه خدا که کلا واجب ولازم شرعی است  دوری گزینند  ولی دیده شد برخی برای وضع حمل به خانه خدا راه داده شدند . آن هم دیوار شکافته شد و بصورت یک امر معجزه  وخارق العاده  وارد آنجا  و وضع حمل نمودند مثل ولادت حضرت امیر  در خانه خدا .

و جریان نامگذاری  از این امور است . اصولا نامگذاری از سوی خویشان  درجه یک طفل به ویژه والدین انجام می شود  ولکن دیده شد که برخی نامگذاری شان  توسط خداوند متعال  وسیله جبرئیل  انجام شد  مثل نامگذاری امام حسن وامام حسین .

علی ای حال ملاحظه می شود که برخی از کارها  از روال  عادی  ومسیر معمولی  خود خارج می شود  وجنبه استثنایی پیدا می کند  واین جنبه استثنایی  بی تردید دارای حکمت وعظمت واهمیت است  که نشان می دهد  باید به این موجود توجه خاص  وعنایت ویژه شود .

مسئله نامگذاری حضرت زینب یک روش عادی نداشت  بلکه از سوی خدا انجام شد .

می گویند وقتی که او به دنیا امد پیامبر (ص) در مسافرت بود .

وحضرت فاطمه  زهرا (س)قنداقه  را به حضرت علی (ع) داد وگفت نامی برای اوتعیین کن . حضرت نپذیرفت وفرمود : منتظر می مانیم تا پیامبر (ص) از سفر بر گردد و او برای این نوزاد نام انتخاب کند.

پس از سه روز پیامبر (ص) از سفر برگشت وطبق شیوه خود در سفر (که آخرین خدا حافظی در شروع سفر واولین دیدار در برگشت از سفر با فاطمه زهرا (س) می داشت) به خانه فاطمه (ع)وارد شد . حضرت امیر(ع ) پس از سلام واحوالپرسی مژده نوزاد دختر را به پیامبر(ص) داد ودر خواست نمود تا نامی برایش معین کند .

اما حضرت فرمود باید نام او از مقام ربوبی نازل شود که جبرئیل نازل شد وعرض کرد خداوند متعال سلام می رساند  ومی فرماید نامش را “زینب” بگذارید چرا که در لوح این چنین نوشته شد .

پس نامگذاری که حق والدین است  در نامگذاری این نوزاد دیده می شود که انجام نمی دهند و به پیامبر واگذار می کنند چرا ؟

شاید این یک ادب باشد که حضرت زهرا حق خود را به حضرت امیر واگذار  وحضرت امیر هم  از باب ادب به پیامبر ارجاع می دهد .وپیامبر هم به خدا احاله می دهد .

البته این یک اقدام خوب است چرا که  ادب در هر جا ودر هر موضوعی پسندیده بل بسیار پسندیده است.

وخود این کار یک درس ویک عبرت برای دیگران است. که در حریم زندگی خود  ودر جمع خانواده خود حرمت بزرگتر ها نگه داشته شود  ودر چنین کار بزرگی وخاطره انگیزی بزرگ خانواده مورد احترام قرار گیرد وانتخاب او بر انتخاب دیگران بر گزیده شود.

شاید گفته شود که بخاطر عظمت حضرت فاطمه (س) وعظمت فرزندان او چنین مقرر شد که نام فرزندان او از آسمان نازل شود وشاید این جهت  واین معنا نسبت به جهت اول برتر باشد چرا که خداوند متعال فرمود نام این مولود از قبل در لوح نوشته شد  ودر حقیقت پیامبر منتظر آن مکتوب در لوح باشد .

والبته شاید این کار به خاطر امر سومی باشد یعنی نامگذاری از مقام ربوبی بخاطر آن باشدکه ایشان برای اسلام فوق العاده زحمت کشید   ومصائب بسیاری را تحمل کرد .چنانکه نام پیامبر(ص) .نام علی (ع) ونام حضرات زهرا (س) وحسن (ع) وحسین (ع) از بالا آمد . همین بزرگوارانی که برای دین خداچه در استقرار وچه در استمرار زحمت زیادی کشیدند بل  زحمت فوق العاده تحمل نمودند .

پس چنین انسانهای شاخصی که برای دین اسلام زحمت ویژه کشیدند نام شان از سوی خداوند متعال که مبدأ اسلام است نازل گردید .

پس زینبی که برای اسلام آن همه زحمت می کشد وفداکاری می نماید وهمه وجود خود را در راه خدا و اسلام به کار می گیرد شایسته است نام اواز سوی خدا برگزیده شود.

این نامگذاری از سوی خداوند متعال  نشان از استثنایی بودن حضرت زینب است ، نشان از عنایت خاص حق تعالی به او است  وعلامت محبت ویژه پروردگار  به اوست  ونشان می دهد که او فردی بزرگ ، مهم ، درخشان  که در جمع انسانها از مکانت  ومرتبه خاصی بر خوردار است .

در نقل آمده که :

روی ان زینب  بنت علی ابن ابی طالب  علیه السلام  لما تولدت  اخبر بذالک  رسول الله  فجاء سید الانبیاء (ص) منزل فاطمه الزهراء  وقال لها:

یا بُنَیَّهُ ایتینی بِنتَکِ  المَولُودَه َ .

فلما احضرتها  اخذها وضمها الی صدره  الشریف  و وضع خده  المنیف  الی خدها  فبکی بکائا عالیا  وسال الدمع علی محاسنه جاریا .

فَقالَت فاطِمَهُ  لِما ذا بُکائُکَ  لا اَبکَی اللهُ عَینَیکَ  یا اَبَتاهُ.

فَقالَ یا بُنَیَّهُ  یا فاطِمَهُ  !  فَاعلَمی اَنَّ هذِهِ البِنت َ بَعدَکِ  وَ بَعدی  اِبتَلَت عَلَی البَلایا  وَ وَرَدَت عَلَیها مَصائِبُ  شَتّی  وَ رَزایا اَدهی.

روایت شدکه حضرت زینب (س) دختر امام علی ابن ابی طالب(ع) هنگامی که به دنیا آمدخبر ولادتش به محضر پیامبر اعظم (ص) داده شد وپیامبر (ص) به خانه حضرت فاطمه (س) مشرف شدند وفرمودند دخترم !  دختر نوزادت  را بیاور . وقتی نوزاد را آورد  حضرت  او را بغل کرد  وبه سینه مبارک وشریف خود چسباند وگونه موَقّر خود را بر گونه  او نهاد  وبا صدای بلند گریه کرد و اشگ بر محاسن او جاری شد.

حضرت فاطمه (س) پرسید گریه ات برای چیست؟  ( پدر جان خداوند چشمانت را گریان نکند.)

پیامبر (ص) در جواب فرمود: ای دخترم ! ای فاطمه !  بدان این دختر پس از من و پس از شما مبتلا به بلا ها می شود و دچار مصائب گوناگون وگرفتاریهای سخت می گردد.

وقتی که فاطمه فهمید گریه کرد  عرض کرد ثواب گریه بر زینب چقدر است ؟ فرمود:

یا بَضعَتی وَ یا قُرَّهَ عَینی ! اَلا مَن بَکی عَلَیها وَعَلی مَصائِبِها  یَکُونُ ثَوابَ بُکائِهِ کَثَوابِ مَن بَکی عَلی اَخَوَیها.

ای پاره تنم  و ای نور چشمم !  بدان هرکس براو و بر مصیبتهای او گریه کند  پاداش  گریه اش به مثل  پاداش گریه بر دو برادرش(حسن وحسین ع)است. ( زندگی زینب ناسخ التواریخ ، ص46)