وفای به وعده به کودک
وفای به وعده که از نشانه‌های ایمان است و تخلف ازوعده برای مومن ناروا است، نسبت به کودک هم سفارش شد تا این اصل اجتماعی علاوه بر مراعات آن در جامعه در خانواده هم، مراعات گردد. یعنی سفارش شد اگر به فرزند وعده دادید حتماً وفا کنید و اگر توان وفا ندارید از همان آغاز وعده ندهید.
یعنی تا می‌توانید وعده ندهید حال که وعده دادید حتماً و جداً به آن وفا کنید.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: إذا وَعَدتُمُ الصِّبیانَ فَفُوا لَهُم فَإنَّهُم یَرَونَ أنَّکُم الَّذینَ تَرزُقُونَهُم إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَیسَ یَغضِبُ کَغَضَبِهِ النِّساءَ وَ الصِّبیانَ. [1]
هر گاه به کودکان وعده دادید وفا کنید چرا که آنها تصور می‌کنند شمائید که به آنها روزی می‌دهید و خداوند عزوجل (بد مرامی با زنان و کودکان را بر نمی تابد و) آنگونه که نسبت به تخلف مربوط به آنها خشمگین می‌شود برای امور دیگر خشمگین نمی گردد. پیامبر می‌فرمود: «إذا واعَدَ أحَدُکُم صَبِیَّهُ فَلیُنجِز. »[2]
(هر گاه کسی از شما به کودکش وعده داد باید آن را انجام دهد)
[1]ابوجعفرمحمدابن یعقوب الکلینی – کافی- ج6ص50
[2]النوری الطبرسی، حسین بن محمد تقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل – ج15- ص170
