چند نکته پیرامون آیه 8 سوره انسان
وَ یُطعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسکیناً وَ یَتیماً وَ اَسیراً
- علمای شیعه وسنی شأن نزول آیه را امام علی ، فاطمه وحسنین (علیهم صلوات الله) می دانند
- امام حسن وامام حسین(علیهما السلام) بیمار شدند وپیامبر(ص) وجمعی از اصحاب به عیادت آمدند
- پیامبر(ص) به علی (ع) جهت شفای فرزندان پیشنهاد نذر داد .
- حضرت علی(ع) وفاطمه(س) برای شفای حسنین (ع) نذر می کنند .
- نذر شان سه روز روزه بود که اجابت شد
- به نذرخود وفا می کنند وسه روز روزه می گیرند
- اگرچه روزه مال علی(ع) وزهرا(س) بود اما کنار سفره افطار چهار نفر یعنی حسنین(علیهما السلام) هم بودند . پس ضمیرجمع در “یطعمون ” به چهار نفر بر می گردد نه دونفر
- افطاری شان چهار قرص نانی بود که از سه صاع آرد قرض شده از شمعون یهود خیبری بود
- شب اول هنگام افطار مسکین وشب دوم یتیمی از ایتام مهاجرین که فرزند شهید بود وشب سوم اسیر درب خانه را به عنوان سائل زدند.
- روز چهارم که خدمت پیامبر(ص) با رنگ زرد وشکم گرسنه رسیدند پیامبر(ص) گریه کرد وفرمود: واغَوثاهُ (خدابه فریاد برسد) مِن اَهلِ بَیتِ مُحَمَّدٍ (ص)یَمُوتُونَ مِنَ الجُوعِ.
- پس از این دعا آیه نازل شد : یُوفُونَ بِالنَّذرِ وَ یَخافُونَ یَوماً کانَ شَرُّهُ مُستَطیراً
- علی رغم اینکه طعام را دوست دارند به دیگران می دهند( لَن تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ)
- براساس حب به خدا وعشق به خدا باید اطعام نمود چون خداوند این کار را دوست دارد
- هرگاه خواستی به یتیم ومسکین واسیر اطعام کنی همراه با حب وعشق وعلاقه باشد
- اطعام باید بخاطر خدا باشد وتمام جهت انسان هنگام اطعام خدا باشد (اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللهِ)
- اتنظار پاداش نداشته باشد (لا نُریدُ مِنکُم جَزاءا ً)
- انتظار تشکر نداشته باشد (..وَلا شُکُوراً)
- علیرغم نیاز شدید وعلیرغم اینکه روزه بوده وگرسنه وکنار سفره اند باید به سائل توجه کرد و او را مقدم داشت واو را مایوس ومردود نکردََ
- پس فقیر محتاج می تواند همان متاع اندک در اختیار را انفاق نماید
- بین محتاج ومحتاجتر محتاجتر مقدم می شود هر چند دیگری باشد
- انفاق اندک اما همراه با اخلاص ماندگار ومعروف می شود وحتی سوره یی برایش نازل می گردد.
