آرایشگری و کاشت مو
کاشت مو در سر و ابرو ونیزکاشت مژه ، ذاتا منعی ندارد ؛ به ویژه برای افرادی که طاس وفاقد مو هستند ؛ چرا که کاشت مو یک نوع رفع عیب محسوب می شود ؛ – البته اگر طاسی را یک نوع عیب بدانیم – وهمچنین ، یک نوع زینت به شمار می آید و زینت – چه برای مرد وچه برای زن – نه تنها مورد تحسین واقع شده است بلکه بر آن سفارش وتاکید هم گردیده است .
در زمینه کاشت مو ، فرقی نمی کند که موی کاشته شده ، طبیعی بوده و رشد ونمو داشته باشد ویا اینکه مصنوعی باشد . البته در صورتی که مصنوعی باشد ، در خصوص کیفیت وضو وغسل دارای احکام خاصی خواهد بود ؛ ازاین رو ، برخی از مراجع عظام ،کاشت موی مصنوعی را جز در مواقع ضرورت مجاز نمی دانند .
مطابق نظر برخی مراجع ، شخصی که دارای موی مصنوعی است ، باید به هنگام وضو وغسل آن را برچیند واگر نتواند ، علاوه بروضو وغسل جبیره ، انجام تیمم هم بر او واجب است .
البته برخی از مراجع بزرگوار ، در این مقوله ، وضو وغسل را کافی دانسته و تیمم را لازم نمی شمارند .
حاصل سخن ، آنکه کاشت مو برای زینت ، اصلاح ، بهبود یا ضرورت اشکالی ندارد ؛ اما اینکه در روایتی از پیامبر (ص) آمده است که ایشان زن پیوند زننده مو ونیز زنی که درخواست پیوند مو دارد را ، لعنت نمود ه است : لَعَنَ اللهُ الواصِلَةَ وَالمُستَوصِلَةَ [1] مربوط می شود به زنی که این پیوند را – که نوعی زینت است – به خاطر نمایش به مرد اجنبی ونامحرم انجام دهد ؛ وگرنه ، اگر پیوند مو تسط زنان برای زینت وبه منظور نمایش به همسر باشد ، مانعی ندارد.
البته پیوند موی افراد به یکدیگر روا نیست ؛ چراکه بدن عادتا پیوند اجزای دیگر ی را برنمی تابد وعوارض بدی در پی خواهد داشت و برخی روایات نیز ازآن منع نموده اند ؛ از این رو است که مرحوم ” صاحب جواهر” پس از نقل این روایات آن را حمل بر کراهت می کند ؛ به این معنی که این اقدام را حرام نمی داند اما آن را مکروه می شمارد .[2]
همچنانکه پیشتر اشاره شد ، در این گونه مسائل ، هرکس باید به نظر مرجع محترم تقلید خود رجوع نماید واین نوشتار ، به طور قطع ملاک عمل احکام شرعی افراد نخواهد بود بلکه تنها وظیفه معرفی بایدها ونبایدهای رفتاری واخلاقی وآدابی را برعهده دارد.
[1] – معانی الاخبار ، ص 250
[2] – جواهر الکلام ، ج22 ، ص 114
