جایگاه آشپزی
آشپزی با توجه به اینکه یک حرفه است ، ارزشمند است چون خداوند ، انسانِ صاحب حرفه و پیشه را دوست دارد .
امام علی (ع) می فرماید:
اِنَّ اللهَ تَعالی یُحِبُّ المُحتَرِفَ الأمینَ[1]
(خداوند پیشه ور امین را دوست می دارد)
و اینکه کارش تبدیل احسن است باز هم ارزشمند است ، یعنی مواد خام غیر قابل استفاده را به مواد قابل استفاده تبدیل می کند و مواد خام و نا آماده را به پخته و آماده تغییر می دهد و خلاصه چیز های ناسازگار با معده و مزاج انسان را با هنر خود به سازگار با ذائقه و مزاج در می آورد خیلی ارزشمند است .
و نیز انسان آشپز به امور مربوط به روزی انسان می پردازد و تلاش می کند خود را در مسیر فراهم نمودن رزق و روزی انسان قرار دهد و با کار و همت خود ، ارزاق الهی را در کام بندگان گوارا نماید واین هم بسیار ارزشمند است .
در واقع او به نوعی واسط روزی انسانهاست و در حلقه ها و سلسله مراتب روزی بندگان قرار می گیرد ، مثل فرشته ها .
می دانیم ، فرشتگان مامور روزی انسانها هستند و فرشتگان در چرخه روزی آدمی قرار دارند و انسان آشپز هم در واقع یکی از این حلقه ها است ، چراکه با نعمت الهی سرو کار دارد ، نعمت الهی را تهیه می کند ، تبدیل می کند و به آن بهبود می بخشد و به آن جمال و زیبایی و جاذبه داده و آن را موافق با ذائقه در می آورد .
حاصل آنکه شغل آشپزی ، شغل ارزشمند و مورد احترام و نیز حرفه محبوب عند الله و قطعا ماجور عند الله هم خواهد بود .
[1]– بابویه القمی(الصدوق)، ابوجعفر محمدبن علی بن الحسین ، من لا یحضره الفقیه، ج3 ، ص157
