انصاف حتی در صورت ظلم

انصاف حتی در صورت ظلم

امام علی (ع):

اَلعَدلُ اَنَّکَ اِذا ظُلِمتَ اَنصَفتَ.    (غررالحکم حدیث 2131)

عدالت این است که هرگاه مورد ظلم واقع شدی باز هم انصاف داشته باشی واز دائره انصاف خارج نشوی .

انصاف از همه شیرین وزیبا است اما انصاف مظلوم چیز دیگری است . زیرا آن روز که مشکل مظلوم  دست ظالم بود وظالم باقدرتی که داشت انصاف را زیر پاگذاشت وحق مظلوم را نداد و باقدرتی که داشت بر او تاخت ومظلوم نتوانست از خود دفاع کند وحق خود را بستاند وحق او ظالمانه وبا  بی انصافی نابود شد.

اما چرخ روزگار که می چرخد وعالی را دانی ودانی را عالی می  کند اینگونه رقم زد که مشکل ظالم پس از مدتی به مظلوم افتاد وحالیه ظالم به مظلوم نیاز پیداکرده وبه انصافش نیازی بیشتر . مظلوم با آنکه می تواند انتقام بگیرد وجواب بدی را به بدی بدهد وعقده دل خویش واکند  اما انصاف او به او اجازه نمی دهد بلکه به عکس او را به انصاف وا می دارد .

به ویژه مظلومی که مومن باشد که هرگز جواب بدی را به بدی نمی دهد . چرا که بی انصافی چنان که برای ظالم بد است برای مظلوم هم بد است وچنانکه دیدن بی انصافی از ظالم تلخ وناگوار است دیدن آن از مظلوم هم تلخ وناگوار است وهرگز روح اتنقام اورا از مدار حق وعدل وانصاف خارج نمی کند بل به تن دادن انصاف وا می دارد واین از مصادیق عالی عدالت است.

در این گونه موارد  است که عدالت انسان  خودش را نشان می دهد وجوهر عدل درچنین مواردی ، زلال وصاف ظاهر می شود .

چه زیبا فرمود امام علی (ع) که : عدل این است آنگاه که به تو ظلم شد به انصاف عمل کنی واز مدار انصاف خارج نگردی وچنین انسانی را عادلترین شمرد  و فرمود:

اَعدَلُ النّاسِ مَن اَنصَفَ مَن ظَلَمَهُ  .  (غررالحکم ح 3186)

عادلترین مردم کسی است که نسبت به ظالم خود ، هم انصاف به خرج دهد .