روح خدا ناظری و صیانت چشم
خدا ناظری یعنی اینکه انسان خداند متعال را بر کار خود شاهد و ناظر بداند و بداند که خداوند تمام اعمال و رفتار او را مشاهده و نظاره می کند و همه اعمال نیک و بد و ریز و درشت او از دید خداوند متعال به دور نیست .
انسان مؤمن که نسبت به خداوند متعال حیا و شرم دارد و از ارتکاب گناه و معصیت در محضر و منظر او خجالت می کشد وقتی مراقبت و نظارت خدا را به یاد می آورد و به تعبیری خدا را دائماً بر خود ناظر می بیند حاضر نمی شود گناه کند و در منظر و محضر خدا معصیت او کند .
کسی که خدا را ناظر بداند وهمه اعمال خود را تحت نظارت وکنترل خدا بداند واحاطه علمی خدا را بر خود باور کند وبداند هرچه انجام می دهد خدا آگاه است شرم دارد که معصیت او کند ودر محضر ومنظر او نافرمانی اوکند .
از حضرت امیر المومنین (ع) سئوال شد : بِما یُستَعانُ عَلی غَمضِ البَصَرِ ؟ فَقالَ بِاالخُمُودِ تَحتَ سُلطانِ المُطَّلِعِ عَلی سِرِّکَ . آثار الصادقین ، ج23 ، ص 279
در غمض وکنترل چشم از چه چیزی می شود کمک گرفت ؟ فرمود : با روح آرامی که از طریق توجه به خداوند آگاه ومسلط برنهان تو به دست می آید .
یعنی اگرکسی بداند که خداوند برنهانش اشراف دارد وآگاه است دچار تخلف وگناه نمی شود ونه تنها چشم بلکه همه اعضای بدن خود را از گناه کنترل می کند .
انسان خدا ناظر هرگز راضی نمی شود نگاه به نامحرم داشته باشد چون نگاه به نامحرم مثل هر گناه دیگر مورد خشم خداست و انسان خدا ناظر خشم خدا را برنمی تابد .
آری کسی که خداوند سلطان را بر خود مسلط ببیندهرگز راضی نمی شود به اینکه گناه کند و راضی نمی شود چشم خود را یله و رها کند تا هر گناهی را مرتکب شود بلکه برآن می شود تا آن را کنترل نماید.
