آشپزی و کسب
آشپزی اگر چه در گذشته و حال امری شخصی بود و هر کس در خانه خود برای خود و احیانا مهمان خود آشپزی می نمود و یا می نماید ولکن امروزه آشپزی علاوه بر کار برد شخصی و خانگی به یک کسب رایج و منبع درآمد در آمده وهزاران انسان و میلیون ها نفر از این طریق امرار معاش می کنند و در قالب مشاغل مختلف مثل قهوه خانه ، مهمان خانه ، رستوران ، تالار ، هتل ، ساندویچی ، کبابی ، کله پزی ، پیتزا ، لازانیا و سایر اغذیه و عناوین و انواع غذاها و خورشت ها به کاسبی و کسب در آمد مشغولند .
امروزه نمی شود آشپزی را یک کار خصوصی داخل خانه به حساب آورد بلکه باید آن را یک کار اجتماعی ، خدماتی و مورد نیاز مردم به شمار آورد . در جامعه امروزی میلیون ها نفر در سایه این حرفه و شغل نان می خورند و امرار معاش می کنند و هر چه که از زمان می گذرد بر توسعه این حرفه افزوده می شود و مشتری آن رو به فزونی و تنوع آن بیشتر می گردد .
از این رو حرفه آشپزی در ردیف مشاغل و حِرَف قرار گرفته ، آداب مخصوص خود را یافته ، باید و نباید های شرعی خود را پیدا کرده و برای این شغل مهم اخلاق و آدابی تعریف شده ویا می شود .
ما در این نوشتار بیشتر دنبال آشپزی از نوع کاسبی و در آمد آن هستیم ، یعنی اینکه آشپزی هر گاه وسیله در آمد و امرار معاش قرار گیرد چه حکمی و چه ادبی دارد و چه باید و نبایدی برای آن منظور شده و آشپز کاسب مومن چه باید بکند؟
