اجتناب از افشای راز در فضای مجازی
در زندگی خصوصی هر فرد و یا خانواده ای به طور حتم ، خبر یا حادثه ای وجود دارد که پخش آن را به مصلحت ندانسته و از ابراز آن ناخرسند ونا راضی اند ؛ از این رو دوست نمی دارند که آن راز بر ملا شود و دیگران از آن با خبر گردند و حاضرند بار آن را با وجود سنگینی ، تحمل نموده و بردوش کشند و سالها با آن به سازند اما در عوض ، کسی از آن با خبر نشود.
براین اساس روشن است که اگر کسی احیانا از آن راز با خبر شد و آن را در فضای مجازی منتشر نمود و بستر آگاهی دیگران را فراهم کرد و این راز را بر ملا واین مستور را مکشوف نمود، گناه بزرگی مرتکب شده است .
راز افراد عورت افراد است ؛ هم محفوظ نمودن آن واجب است وهم کشف وعلنی نمودن آن حرام . “عبدالله سنان” گوید : از امام صادق (ع) پرسیدم :آیا عورت مومن بر مومن حرام است ؟ فرمود : ” نِعَم ؛ قُلتُ اَعنی سِفلَیهِ فَقالَ لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ اِنَّما هُوَ اِذاعَةُ سِرِّهِ ” ؛ [1] بله ؛ گفتم مقصودم از عورت ، همان عورت پشت وپیش است . فرمود : عورت فقط آن نیست که تو می پنداری بلکه مقصود از حرام بودن عورت ، همان افشای راز اوست .
پخش اسرار مومن ، نه تنها حرام بوده وعذاب آخرت را به همراه دارد بلکه در دنیا نیز مایه رسوایی خود شخص خواهد شد ؛ آنچنان که امیر المومنین (ع) فرمودند : ” مَن کَشَفَ حِجابَ اَخیهِ اِنکَشَفَ عَوراتُ بَیتِهِ ” ؛[2] هر کس پرده راز برادرش را بردارد ، در واقع ، پرده ناموس خود را برداشته وپرده خانه واهل خانه اش را کنار زده است.
یعنی اینگونه نیست که فقط آبروی اورا ریخته باشد ، بلکه دست انتقام خداوند متعال، آبروی اورا هم خواهد ریخت .
در تفسیر نمونه ذیل آیه ” وَ اِذا جائَهُم اَمرٌ مِنَ الأمنِ اَوِالخَوفِ اَذاعُوا بِهِ .” می فرماید:
“از بلاهای بزرگی که دامنگیر جوامع مختلف می شود و روح اجتماعی و تفاهم و همکاری را درمیان آنها می کشد ، مسئله شایعه سازی و نشر شایعات است ؛ به طوری که گاه یک نفر منافق مطلب نادرستی را جعل می کند و آن را به چند نفر می گوید و افرادی بدون تحقیق درنشر آن می کوشند و شاید شاخ و برگهایی هم از خود شان به آن می افزایند و براثرآن ، مقدار قابل توجهی از نیرو ، فکر و وقت مردم را مشغول ساخته و اضطراب و نگرانی درمردم ایجاد می کنند وبسیار می شود که شایعات ، اعتماد عمومی را متزلزل می سازد و افراد جامعه را در انجام کارهای لازم سست و مردد می نماید”.[3]
پس باید از افشای راز دیگران برحذر بود ؛ چه در فضای حقیقی وچه در فضای مجازی ؛ وباید به شدت از آن اجتناب نمود ؛ چنانکه امام صادق (ع) فرمود: ” اِیّاکُم وَالاِضاعَةَ ” [4]
از پرده دری و افشای راز کسی برحذر باشید.
آری ، نباید از فضای مجازی برای افشای راز کسی و سِرّ کسی استفاده کرد ؛ چرا که این امر علاوه بر عذاب دنیایی و آخرتی ، باعث سقوط و تباهی خود فرد هم خواهد شد ؛ چنانکه امام صادق(ع) فرمود: ” اِفشاءُ السِّرِ سُقُوطٌ “؛ [5] بر ملا نمودن راز کسی ؛ نوعی سقوط است ؛ هم سقوط افشا کننده و هم سقوط فرد صاحب راز .
[1] – مکارم الاخلاق ، ص 57
[2] – آثارالصادقین ، ج8 ، ص421
[3] – تفسیر نمونه ، ج4 ، ص31
[4] – مراه العقول ، ج11، ص423
[5] – تحف العقول ، ص315
