اَنّانة 

77-   اَنّانة

     زن دردمند

بخش مهمی از زندگی حضرت زهرای اطهر(س) همراه با غم و اندوه و درد و رنج بود . فقدان مادر و پدر، ظلمی که به او و ظلمی که به شوهر او (که وصی پیامبر بود) شده بود و آزار و اذیتی که در مسیر خیانت به خلافت و ولایت از سوی برخی به او شده بود و همچنین غم هایی که ازجهت انحراف جامعه پس از رسول خدا دچارش شده بود و خلاصه ده ها مصیبت و درد و غم و غصه و رنج از امور مختلف که  به آن بزرگوار اصابت کرد موجب شد تا به او «انّانة» یعنی زن دردمند و غصه دار، گفته شود.

به ویژه که خود می فرمود: صُبَّت عَلَیَّ مَصائِبُ  لَو اَنَّها صُبَّت عَلَی الاَیّامِ صِرنَ لیَالِیا» ؛ مصائبی که بر من فرود آمد اگر بر روزها وارد می شد آن را تبدیل به شب می کرد.

 حاصل آنکه به خاطر درد و رنج و اندوه فراوان زندگی حضرت به آن بزرگوار «انّانة» گفته شد.