عذر خواهی بی گناه نوعی اثبات گناه است
عذرخواهی بجا اگرچه تلخ است اما یک کار حق است وهمین عذرخواهی حق در برخی موار د ناحق ونا بجا ودارای عواقب تلخ است و آن زمانی است که برای تخلف ناکرده وجرم صورت نگرفته انجام شود .یعنی اینکه شخص مرتکب جرم نشده ودر عین حال عذرخواهی می کند.
پس عذرخواهی اگرچه بجا ومفید است اما در این صورت نابجا است چون با این کار برای خود اثبات جرم می کند . زیرا عذر بهانه برای گناه وتخلف است وهرکس عذر می خواهد برای آن است که از دَین بیرون بیاید ورضایت طرف مقابل را جلب کند اما کسی که خطا نکرده ودر عین حال عذر خواهی کند نوعی اعتراف به گناه نموده است چون عقل نمی پسندد که انسان بی جهت جرمی بر خود بار کند زیرا گفته می شود: ” اگر بی گناه می بودی عذر نمی خواستی حال که عذر می خواهی پس گنهکاری” در واقع از مفهوم مخالف عذر خواهی اثبات جرم می شود .
امام على عليه السلام فرمود:
مَنِ اعتَذَرَ مِن غَيرِ ذَنبٍ فقَد أوجَبَ عَلى نَفسِهِ الذَّنبَ .
هر كس بدون ارتكاب گناهى عذرخواهى كند، خود را گنهكار قلمداد كرده است.( غرر الحكم ، ح ۸۸۹۴ )
سخن حضرت در واقع هشداری است تا کسی از طریق عذر خواهی خلافی را بر عهده نگیرد وبرای خود اثبات جرم نکند .
