- فضای مجازی و اجتناب از نشر علوم غیر مفید
علمی که در فضای مجازی ، ارائه شود باید مفید باشد ؛ یعنی هر کسی که از آن آگاه گردید ، باید بتواند از آن بهره ای به برد . و علمی که نه برای صاحبش و نه برای دیگران بهره ای ندارد ، نه کسب آن روا است و نه ارائه و تعلیم آن به دیگری جایز است .
اهمیت پرداختن به علوم مفید در اسلام تاجایی است که امیر المومنین حضرت علی (ع) یکی از از اوصاف متقین را پرداختن به علم نافع معرفی نموده ومی فرماید: ” …. وَ وَقَفُوا اَسماعَهُم عَلَی العِلمِ النّافِعِ لَهُم ” ؛ [1]
از صفات متقین این است که به علمی که برای شان مفید است ،گوش می سپارند.
و نیز فرمودند : ” عِلمٌ لایَنفَعُ کَدَواءٍ لایَنجَحُ ” ؛[2] علم غیر مفید مثل داروی بی اثر است.
یعنی همان گونه که داروی بی اثر، شفابخش نخواهد بود ، علم غیر مفید هم تاثیری نخواهد داشت.
در نقل آمده که یکی از دعاهای اولیای حق ، دوری از علم غیر مفید بود. زید ابن ارقم گوید که پیامبر(ص) همواره می فرمودند :
” اَللّهُمَّ اِنّی اَعُوذُ بِکَ مِن عِلمٍ لایَنفَعُ ” ؛ [3]خداوندا ! از علم غیر نافع به تو پناه می برم .
خلاصه سخن آنکه ، اگر بنا است علم و دانش یا یک محصول علمی در فضای مجازی انتشار یابد ، باید مفید و نافع باشد و باید از ارسال سخن غیرمفید و علم غیر نافع پرهیز نمود.
[1] — نهج البلاغه ، خطبه 193
[2] – عیون الحکم والمواعظ ، ص 341
[3] – منیه المرید ، ص 210
