چشم و تصمیم در نگاه اول
نگاه اول اگرچه در حکم خطا به شمار آمده و مباح گردید ولی باید هوشیار بود که نگاه اول بستر ساز نگاه دوم و نگاه ممتد است و هیچ گاه نباید از این معنا غافل شد و به تعبیری نگاه ، نگاه می آورد و نگاه اول لغزشگاه برای نگاه ثانی است.
از این رو نباید از مباح بودن نگاه اول ، خشنود وآسوده خاطر بود و از لغزشی بودن آن غافل شد. چراکه همه لغزشهای بعدی که به وجود می آید همه ناشی از همان نگاه اول است .و نگاه اول است که زمینه ساز نگاه دوم و سوم و مراحل بعدی است وتسلسل لغزشها به آن منتهی می شود پس اگر نگاه اول در همان مرحله خود خاتمه پذیرد هر گز عوارض بعدی نخواهد بود.
حضرت امیرالمومنین(ع)فرمود:
لَکُمُ اَوَّلُ نَظرَهٍ اِلَی المَرئَهِ فَلا تَتَّبِعُوها بِنَظرَهٍ اُخری وَاحذَرُوا الفِتنَهَ . (بحارالانوار، ج101 ،ص36)
نگاه نخست به زن برای شما بلامانع است ولکن آن را ادامه ندهید و به نگاه بعدی نکشانید و از فتنه برحذر شوید .
یعنی تا می توانید نگاه را درهمان نگاه اول خاتمه دهید که اگر نگاه اول به بعدی منتهی شد دیگر به بعدی وبعدی خواهد کشید وبی مهار خواهد شد وتا چشم چرانی پیش خواهد رفت واز چشم چرانی تا تباهی ونابودی ادامه خواهد یافت.
