اندیشه بنان

• آرایشگری و خوش مرامی

آرایشگر باید خوش خو و خوش اخلاق باشد ؛ یعنی چهره ای گشاده و باز داشته باشد ، سخنان خوش و نیک بر زبانش جاری گردد و رفتار و منش او هم نیکو و پسندیده باشد. آرایشگر در ارتباط مستقیم با مردم بوده  و شغل او قائم به مردم است ؛ به عبارت دیگر ،  اگر مردم از مراجعه به اوخود داری ورزند  ، شغل او رونق نداشته ودر نتیجه کسب و در آمدی هم نخواهد داشت .

و روشن است که جذب مردم ،  نیازمند تکریم ، اخلاق نیک ، فضای آرام و خوش رفتاری است. کاسبی هرگز با خشونت و تندی ، عصبانیت ، ترشرویی ، بد زبانی و … ساز گار نخواهد بود ؛ زیرا اگر آرایشگر بد زبان بوده ، عبوس وترشرو باشد و با اخم و تخم وبد اخلاقی رفتار نموده ، در مقابل مردم  خشمگین و عصبانی ظاهر شود ، موجبات  ناراحتی ودلخوری آنان را فراهم می آورد ودر نتیجه ، مردم از مراجعه مجدد به وی خود داری می نمایند  و در دراز مدت بازار کسب وکار او کساد شده و ازرونق خواهد افتاد . امیر المومنین علی (ع) در این خصوص می فرماید: سوُءُ الخُلقِ نَکدُ العَیشِ وَ عَذابُ النَّفسِ[1] ؛ بداخلاقی موجب تیره روزی وبدبختی زندگی وشکنجه وعذاب جان است .

و نیز فرمودند: مَن ساءَ خُلقُهُ ضاقَ رِزقُهُ ؛ [2]  هر کس بد اخلاق شد ، روزی اش تنگ می شود .

این درحالی است که خوش اخلاقی هم روزی را افزون می کند و هم دوستان را افزایش می دهد ؛آنچنانکه امام امیر المومنین علی (ع) می فرماید: حُسنُ الخُلقِ یُدِرُّ الأرزاقَ وَ یوُنِسُ الرِّفاقَ ؛[3]  خوش اخلاقی روزی را به جریان می اندازد و موجب انس و الفت دوستان می شود.

[1] – آثار الصادقین ،  ج5  ، ص 413

[2] – غررالحکم  ، ج1 ، ص 62

[3] – همان ، ص317  ؛ آثارالصادقین ،  ج 5 ، ص405