آرد و احتکار
- آرد و احتکار
از اموری که در مسئله آرد و گندم ، مطرح است ( احتکار ) است. احتکار یعنی نگهداری ارزاق و یا مایحتاج عمومی برای مدت طولانی به قصد گران شدن .
یعنی افرادی که دست اندرکار مایحتاج و ارزاق مردم هستند به فکرشان می رسد که برخی ارزاق را در انبار نگه دارند ، عرضه نکنند تا بازار بخاطر کمبود ، محتاج شود و بخاطر احتیاج مجبور شود با قیمت زیاد و گزاف بخرد و بفروشد و شخص محتکر از فرصت استفاده نموده ارزاق احتکار شده را گران بفروشد و سود کلان ببرد.
و از جمله چیزهائی که مصداق احتکار است گندم و آرد است که به شدت از آن منع شده و در فقه بابی تحت عنوان احتکار الحنطه مطرح است ، این احتکار ممنوع است .یعنی احتکار گندم و یا آرد ممنوع است . پیامبر(ص) فرمود:
وَ لَإن یَلقَی اللهَ العَبدُ سارِقاً اَحَبُّ اِلَیَّ مِن اَن یَلقاهَ قَدِ احتَکَرَ طَعاماً اَربَعینَ یَوماً[1]
اگر بنده درحال سرقت خدارا ملاقات کند پیش من محبوبتر است ازملاقاتش باخدا درحال احتکار به مدت چهل روز.
ویا اینکه فرمود:
اَلمُحتَکِرُ مَلعُونٌ.[2] شخص محتکر ملعون است .
حاصل آنکه سیستم نانوایی چون به نوعی با ارزاق مردم سروکار دارد باید از احتکار پرهیز نماید .
[1] – محدث قمی ، شیخ عباس ، سفینه البحار، ج1 ، ص291
[2] – همان