اندیشه بنان

 

 

• اسراف نان

از اقدامات ناشایست جامعه امروز ، اسراف در نان است .یعنی نان را انباشته می کنند، بعنوان خوراک دام از آن استفاده می نمایند و غذای انسان را تبدیل به غذای حیوان می نمایند.

اولاً نان را اضافه تهیه می کنند و بیش از مورد نیاز می خرند یا پخت می کنند و مدتی می ماند خشک می شود یا آسیب می بیند و از قابلیت خوردن می افتد .ناچار می شوند تا آن را کنار بگذارند و نان جدید تهیه کنند و یا اینکه در نگهداری نان کوتاهی می نمایند و بر اساس اسلوب صحیح آن را حفظ نمی کنند به نحوی که از قابلیت خوردن می افتد و به ناچار آن را کنار می زنند.

و این یک حرکت بد و اقدام نادرست است که موجب اسراف در نان و تباه شدن آن می گردد.

در قرآن می خوانیم : کُلُوا وَ اشرَبوُا وَ لا تُسرِفُوا اِنَّهُ لا یُحِبُّ المُسرِفینَ[1] (بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید چرا که خداوند متعال اسراف کنندگان را دوست ندارد.

اگرچه ممکن است انسان با دارائی زیاد ،  اسراف در چشم او مهم نیاید و یا خودش را نشان ندهد اما همین اسراف به تدریج او را به سمت فقر می کشد و او را به سوی نداری وا می دارد .

امام صادق (ع) فرمود : اِنَّ السَّرَفَ یُورِثُ الفَقرَ  [2] اسراف باعث فقر است.

آری اسراف فقر می آورد و انسان را از اوج مالی به حضیض می کشاند و فراوانی را تبدیل به قِلّت و کمی می کند.

امام علی (ع) می فرماید : اَلإسرافُ یُفنی الجَزیلَ[3]

اسراف فراوانی را فنا می کند.  بلکه برکت زندگی را هم می برد.

چنانکه امام  صادق (ع) فرمود:  اِنَّ مَعَ  الإسرافِ قِلَّةَ البَرَکَةِ [4]

از آثار اسراف  کمی برکت است.

[1]  – سوره اعراف  ، آیه 31

 

[2] –   محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه  ، ج6ص40

[3]  –  التمیمی الامدی، عبدالواحد، غررالحکم حدیث 225

[4]  –  احسان بخش، صادق، آثار الصادقین ، ج 8  ، ص442