اندیشه بنان

بسمه تعالی

برجستگیهای حضرت معصومه(س)

حضرت معصومه (س) از برجستگیهایی برخوردار بود که شماری از آن اشاره می شود:

• کرامت
• شفاعت
• زیارت
• صیانت وعصمت

کرامت

مقصود از کرامت ، امور فوق العاده یی است که از اولیاء حق صادر می شود ؛ اموری که از عهده مردم عادی بر نمی آید اما از عهده افراد صاحب کرامت بر می آید مثل شفای بیمار که بیماری اش قابل درمان نیست اما باکرامت قابل درمان است یا کسی که بچه دار نمی شود وهیچ طریقی برای بچه دار شدن نیست اما از اولیاء حق این کار بر می آید وآنها بخاطر قرب به پروردگار متعال می توانند این گره را باز کنند واین کار ناشدنی را شدنی کنند .

خلاصه هر کار ناشدنی که عادتا نمی توان آن را انجام داد و به اصطلاح فوق عادت وفوق متعارف است اگر توسط کسی انجام شود “کرامت” به شمار می آید .

حضرت فاطمه معصومه (س) از چنین کرامتی برخوردار بود وهست . صدها مورد از موارد فوق العاده که توسط این بانوی بزرگوار انجام شد وامروز به صورت کتاب در آمده وجلدهایی ازاین کتاب تهیه وچاپ شده ودر دسترس است که این همه نشان از کرامت این بانو دارد .

شاید به همین خاطر باشد که به این بزرگوار کریمه گفته می شود ودر میان شیعیان از گذشته تاکنون به لقب “کریمه اهلبیت” ملقب اند.

زیارت

از برجستگیهای حضرت معصومه “زیارت”  است بدین معنا که زیارت آن بزرگوار موجب بهشت خواهد شد . اولیاءحق شایسته زیارتند واگر زیارت شوند پاداش واجر وثوابی  برای زائر خواهد بود اما زیارت حضرت فاطمه معصومه متفاوت است یعنی اگرکسی به زیارت آن بزرگوار برود بهشت براو  واجب می شود  وتصریح به بهشت برای زائر شده است.

از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود :

مَن زارَها فَلَهُ الجَنَّهُ (سفینه البحار ج2 ص376 )

هرکس او را (فاطمه معصومه را )زیارت کند از بهشت برخوردار خواهد شد.

همین مضمون از امام رضا (ع) هم نقل شد که فرمود : مَن زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّهُ. (سفینه البحار ج2 ص376 )   هرکس اورا زیارت کند در حالی که به حق او معرفت داشته باشد اهل بهشت خواهد بود. وامام جواد (ع)هم فرمود:

مَن زارَ قَبرَعَمَّتی بِقُم فَلَهُ الجَنَّهُ . “یَعنِی المَعصُومَهَ” (سفینه البحار ج2 ص376 )

هرکس قبر عمه ام حضرت معصومه(س) در قم زیارت کند از بهشت برخوردار خواهد بود.

 

صیانت وعصمت

منظور از “عصمت” مصونیت از گناه است ولی عصمت حضرت فاطمه معصومه (س) عصمت مطلق نیست بل به این معنا است که او در زندگی بر آن بود تا مثل معصومین زندگی کند وزندگی پاک ومنزهی داشته وگناه وخلاف را در زندگی خود راه ندهد واگرچه عصمت او مثل عصمت معصومین نیست ولی زندگی اودر این مسیر بوده وتا نزدیکی عصمت پیش رفته است یعنی در زندگی پاک زیسته است وپاکمرام وپاکمنش ودرستکار بوده ودر سایه این پاکمنشی واخلاص فوق العاده به لقب “معصومه”  ملقب شد وگفته می شود که این لقب را حضرت ثامن الحجج اقا امام رضا (ع) به او داده است .

 

شفاعت

شفاعت مقامی است که به اذن خداوند متعال به اولیاء حق داده می شود. واین مقام به هرکس داده نمی شود بل به آنهایی داده می شود که شایسته این مقام باشند وافراد برخوردار از این شایستگی اندکند مثل انبیاء(ع) ،ائمه هدی (ع) واولیاء حق .

وحضرت فاطمه معصومه(س) از این مقام برخوردار است ودر زیارتنامه آن بزرگوار می خوانیم : یا فاطِمَهُ اشفَعی لی فِی الجَنَّهِ فَاِنَّ لَکِ عِندَاللهِ شَأناً مِنَ الشَّأنِ. ای فاطمه معصومه در بهشت از من شفاعت کن چراکه شما در نزد خداوند متعال  از مقام ومکانتی برخوردار هستی.

واز امام صادق (ع) تصریح به مقام شفاعت او شده وفرمود :

… وَتَدخُلُ بِشِفاعَتِها شیعَتی الجَنَّهَ بِاَجمَعِهِم. (سفینه البحار ج2 ص376 )

شیعیانم با شفاعت او (فاطمه معصومه س ) وارد بهشت می شوند . واجازه او برای شفاعت آن قدر زیاد است که می تواند از همه شیعیان شفاعت کند.